Pfft..

Oké, vooral eerst wil ik nog iets zeggen over Zondag.
Zondag, tijdens het middageten, begon ik te huilen. Aan tafel. Met heel mijn gezin!
En dat gewoon om een klein meningsverschilletje....
Mijn papa ging van tafel en ik zei,
"Waarom ga je altijd al van tafel? Ik eet altijd alleen."
en mijn papa reageerde daarop dat ik dan ook altijd mee met hem zou moeten opstaan om samen met hem te eten en meehelpen met opruimen na het eten en zo verder en zo voorts...
En ik begon te huilen. Belachelijk!

Mijn papa vroeg later of ik nog boos was op hem.. Ik was helemaal niet boos..? Alleen verdrietig.
Maar daar wou ik niets over zeggen en hij vroeg niet verder.

Vandaag had ik de twee eerste uren L.O. (sport op school).
En normaal ging ik samen met een van mijn beste vrienden naar daar fietsen, maar omdat het regende stuurde ik haar in de ochtend een sms dat ik met de auto ging gaan, (mijn vader brengt mij altijd als het regent, oh god love him) maar ze antwoordde niet op mijn sms'en... ik vroeg haar ook of we haar moesten meenemen enzo maar ze antwoordde helemaal niet... mijn vader wou niet weer heel lang aan het station wachten dus bracht hij mij maar gewoon...
Maar ik dacht "wat als ze nu staat te wachten..." dus ik voelde me wel slecht dat ik gewoon door was gegaan.
Maar ze kwam niet aan op L.O. Ze kwam niet en we begonnen met sporten...
Later had ze gestuurd dat ze ziek was.. en niet naar school kwam en dat ze dat was vergeten te zeggen.
Maar laat ik hierbij vermelden dat mijn andere goede vriendin ook thuis ziek in bed ligt, dus ik was alleen.
(Ik heb nog wel vriendinnen maar die zitten in een andere richting, en ik heb er ook wel in mijn richting nog maar daarmee ben ik niet zo close;.. dat zijn gewoon kennissen eigenlijk..)

Dus heb ik heel de voormiddag alleen les gevolgd.
Ik wou me in de speeltijd gewoon opsluiten en daar blijven zitten... ben er even blijven zitten maar ik kon mezelf overwinnen en ben toch buiten gegaan.
In de middag wou ik niets eten maar overtuigde mezelf dat ik moest eten...
Als ik toen nog alleen geweest was had ik niets gegeten, maar ik wou niet dat ik op viel.
Nu voel ik mij oké, wat ik vreemd vind.

Liefs,
Kaat