pijn
Ziek word ik af en toe van mezelf. Het doet zo'n pijn. Kon ik er maar wat tegen doen zoals tegen mijn arme zielige pijnlijke beentjes, maar daar komt nu niks van. Het blijft, al weer een tijdje. Johan al een hele tijd niet meer gesproken (maar of dat er iets mee te maken heeft).
Ik denk dat het grootste probleem is dat ik volgend jaar naar een andere school ga. Iedereen kent elkaar daar al, en dan kom ik daar nog eens leuk bij. gvd. En om nou 2 jaar bij vooral jongens in de klas te zitten is ook niet echt hoopgevend. Maar die geven me meestal wel de rust die ik nodig heb.
Ik ben gewoon bang. Na een paar jaar zijn er nou eindelijk mensen met wie ik goed overweg kan. En die ga ik dus allemaal verlaten en dan kan ik weer helemaal opnieuw beginnen. gvd.
Toen ik laatst van een goede vriendin hoorde dat haar moeder borstkanker had schrok ik wel erg. Maar zij wil er zelf niet veel over praten dus zal ik haar maar met rust laten. Als ze niet er niet over wil praten dan kan ik er ook niks aan doen. Maar dan kan ik niks voor haar doen en als je elke dat 2 uur met elkaar fietst dan zou je haar toch wel willen steunen.
Mamma i'm comming home
kweety, vrouw, 37 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende