Pijn is fijn!

Het gaat een stuk beter met de aften.
Vanmorgen mijn mond gespoeld met urine. Het smaakte bitter. Komt vast door de gember ook.
Urine werkt desicfecterend. Je kunt het overal voor inzetten. Oorpijn, verstopte neus, anti rimpel, tegen ontstoken plekjes en ook snijwonden.

Na het spoelen met urine naspoelen met sewak water en daarna met paradontax licht de tanden poetsen en tong borstelen.


Ik drink spearmint thee en ondertussen gebruik ik mijn stamper om vitex Berry fijn te stampen.
2 zelfgemaakte capsules. Het wegdrinken doet zeer. Ik kauw op een flink stuk gember.
Kort daarna voel ik verlichting. Tis vroeg en ik besluit om lekker verder te gaan slapen.
Ik droom intens. Tis net alsof het allemaal gebeurd.
Ik kalmeer mezelf omdat ik tot het besef kom dat dit niet kan.
Ik heb immers geen dreads op mijn hoofd zitten.
Langzaam word ik wakker.


Ik lig nog steeds in bed te genieten.
Dit hele gebeuren/ lijdensweg met aften vind ik eerlijk gezegd wel leuk want pijn is fijn.

Wanneer je pijn hebt ga je anders bewegen.
Anders viben. Het vraagt iets van je. Het daagt je uit om creatief te zijn.
Want hoe kun je het beste eten met aften?
Puree maken van aardappelen wat je niet hoeft te kauwen.
Stoofvlees wat makkelijk weg te slikken is.

Er zijn ook middeltjes om de aften te verdoven.
Pijn kun je altijd wel verdoven. Ben er zelf niet zo'n voorstander van.
Getroost worden is toch wel heel erg fijn.
Verzorgd en in de watten gelegd worden is wel heel erg fijn.
Knijpen in littekenweefsel is orgastisch fijn.
Maar ik mis dan ook geen arm. Helaas in dit geval zal ik nooit kunnen ervaren wat een genot mijn vriend ervaart als ik weer eens in zijn stompje mag knijpen. Knijpen in knopen.
Bij elke kneep word zijn adem ontnomen.
Je ziet hem echt intens genieten en naar lucht happen als de spanning uit zijn lijf vloeit.


"Ik wil ook voelen wat jij voelt want volgens mij is dat best lekker"

Zeg ik tegen hem.

De lijdensweg die hij heeft moeten ondergaan van het verliezen van een arm bij een ongeluk.
Prutswerk in het ziekenhuis in Suriname.
Onterecht je arm verliezen, slordig werk afleveren.
Hier In Nederland een 2e operatie omdat het allemaal prutswerk is.
Tranen van eenzaamheid en pijn. Een arm wat uit zichzelf beweegt.

En toen kwam ik in zijn leven en mocht ik in het stompje knijpen. Wat een opluchting en wat een verlichting.
Oh wat fijn want pijn is fijn.


Niks is wat het lijkt.
Het leven is dualiteit. We zijn geneigd om pijn als slecht en negatief te bestempelen. Weg te stoppen.
Maar pijn is een magische ervaring op zich.
Mijn ontbijt zal bestaan uit puree en een gebakken eitje en als het even meezit dan kauw ik de biefstuk van gisteren ook weg.
Jam ik heb trek.
En één mok warme brandnetelthee. Koud maakt dat je tong verkrampt en nog meer zeer gaat doen.


Ok doeggg!!


Gr Art = Tiek