Ja ja, en het lukt me echt goed!
Ik heb gisteren een nieuw vest gekregen, van een nieuwe winkel waar alles met de hand wordt gemaakt, dus alles is uniek en dus 1 van elk soort.
En ondanks de hel die hier soms los breekt.
Zoals mijn nicht die sinds ongeveer al 2 weken is opgegeven, ze heeft al 2 borst amputaties gehad en had nu weer kankercellen over haar hele lichaam.
Ze heeft al epilepsie en een handicap dat inhoud dat ze het brein van een 14 jarige heeft terwijl ze 35 is. Sinds gisteren 36.
Ik ken haar pas 1,5 jaar weer.
Vanwege familie problemen, en nu gaat ze weg, voor altijd.
Maar los van de problemen thuis, en met buiten huis. ( like; ziek zijn, schoolwerk. )
Probeer ik positief te blijven, en het lukt wel.
Met steun van mijn ouders.
En het helpt om tegen mezelf te zeggen dat het goed komt, ook al lijkt het niet zo.
En dan ben ik heel trots op mezelf.
D