Geen medeleven?
Een vriendin van mij, leeft helemaal niet met me mee, ook al weet ze hoe moe, depressief en rot ik me voel.
Ze trekt me alleen maar naar beneden.
Ze heeft me al 2 keer een aanstelster, zeikerd en iemand die zielig doet genoemd.
Het enige wat ik vraag is een beetje medeleven en niet zo'n antwoord als ''oh'' of ''ja'' als ik vertel hoe ik me voel.
Dat ik blijkbaar echt teveel gevraagd.
Ze denken dat als ik zeg hoe ik me voel, dat het helemaal niet zo erg is, want ze gaan dan meteen weer over zichzelf beginnen en verwachten zoveel van me.
En dat ben ik zat, zo zat.
Ik zit ook weleens na te denken, over weglopen, of hoe het zou zijn als ik er sowieso niet eens was.
Maar het boeit ze niks, ze zijn ZO ONTZETTEND egoïstisch!
En dat maakt me zo verdrietig.
Als ik zeg, hoe het bij therapie was, en hoe graag ik zou willen dat ze me eens opvrolijkte of verraste, zeggen ze ja is goed, maar dan komt er toch niet van.
Een vriendin van mij, had het ook voor dat meisje dat dat tegen me zegt, opgenomen.
Dat doet pijn, en ik snap het niet, ze doen me allemaal zo veel pijn.
En dat wil ik ze ook echt zeggen..
Ik heb zo vaak in mijn gedachten, hele ruzie's van hier tot Tokyo, zulke erge, en omdat ze niks voor me doen, worden die ruzie's in mijn gedachten elke keer erger, dat ik er gewoon naar verlang.
Ik wil ruzie, maar hou me in, ik wil ze zo graag eens de waarheid vertellen, maar het is zo verdomde moeilijk..
Wat moet ik nou doen?
Shout.
Shout, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende