Rare ik

Ik weet heus wel dat ik een beetje buitensporig ben.
Ik ben eigenlijk gewoon een beetje raar.

Daarstraks zei het nog iemand tegen mij: Ik vind je echt raar, maar wel leuk raar!
En dat besef ik ook zeker.

Ik ga niet ontkennen dat ik urenlange gesprekken met mezelf kan voeren.
Niet door te praten, maar mijn gedachten zijn dan in discussie met mijn verstand.

Ik ga ook niet ontkennen dat ik soms in mijn eentje dubbel lig van het lachen.

Soms ben ik ook een beetje stiekem..
Als ik muziek luister terwijl ik aan het fietsen ben, wil ik maar al te graag keihard meezingen.
Wat doe ik dan: In het ene oor doe ik het luidsprekertje van mijn mp3- speler en aan het andere oor houd ik mijn telefoon.
Zo zullen mensen niet denken dat ik aan het zingen ben, nee.. ze denken dat ik aan het telefoneren ben. Ondertussen blèr ik heel hard mee.

Soms heb ik spontaan zin om op z'n kop te gaan hangen en dan beeld ik me in dat de zon uit de grond komt.

Soms pak ik zomaar een willekeurige bus of trein, niet wetend waar ik naartoe ga. Ik vind het dan ook nog gek dat ik niet weet waar ik ben beland.

Ik leef vaak in mijn eigen wereld en op school word ik daar ook best vaak op betrapt.

Soms heb ik zin om ergens heel hard in te bijten.

Soms wil ik met mijn hoofd aan het voeteneind van mijn bed gaan liggen, omdat ik het leuk vind als ik gedesoriënteerd wakker word.

Ik vind het onwijs grappig om een schaap na te doen, dit doe ik ook elke dag wel een paar keer.

Soms, als ik naar iemand kijk, bedenk ik me dat iedereen zo zijn/haar gekke gewoontes heeft.
Maarja, bij mij vallen ze nu eenmaal iets meer op dan bij iemand anders.
Dus ik ben gewoon een beetje raar!