''Heb je dat nog gelezen in de krant,'' vraagt mevrouw S. Van die rattenplaag?''
''Ja, ik zag er iets over in de krant staan.''
''Schijnt verschrikkelijk te zijn, ze komen uit de riolen vandaan.
Er was een vrouw bij wie er 1 zo uit de wc omhoog gekropen was. Die voelde opeens dat beest tegen haar billen.''
''Jakkes..daar moet ik even niet aan denken, ik zou voorlopig niet meer naar de wc durven.''
''Ja, en mijn verpleeghulp vertelde dat er bij haar ook een vrouw was die dat had meegemaakt, het mensje was helemaal van slag.''
''Dat kan ik me levendig voorstellen..''
''Weet je dat er meer ratten dan mensen zijn?''
''Nee mevrouw S, wilde ik dat weten?''
''Gevaarlijk zijn ze ook nog..ik heb weleens gehoord dat ze zo naar je keel kunnen springen.''
Ondertussen trek ik wat wit weg.
''Maar ik denk niet dat jij een groot risico loopt, je woont toch in een bovenhuis?''
''Ja,'' zeg ik een beetje opgelucht, ''Dat klopt.''
''Of dat uitmaakt weet ik eigenlijk niet..''
O, fijn.
Dit gesprek raakte later weer op de achtergrond. Totdat ik, eenmaal thuis, naar de wc moest.
En opeens schoot het weer in mijn hoofd. Er was niet veel verbeelding nodig om me voor te stellen hoe dat is. Dat je zo zit, en je voelt opeens zo'n nat, snuiverig neusje op je blote linkerbil..
*SLIK*..Moet er niet aan DENKEN..
Ik zou nu al bijna niet meer gaan. Laat staan als je echt..Maarja, op een emmer gaat me wat ver.
Maandag maar op pad voor een spuitbusje pepperspray en tot die tijd..
Eerst voorzichtig om het hoekje kijken, hand voor mijn keel en een honkbalknuppel naast de deur.
Just to be on the safe side..