regen (**gedichtje**)
allemaal druppels vallen naar beneden
de lucht is donker en grouw
het ziet er uit als regen
de lucht is de kleur van rouw
mijn hart huild
hij vuld zich mt verdriet
hij bloed
maar de mensen zien het niet
ik moet huilen
ik weet niet waarom
ik zou willen ruilen
nou daarom
er staat een meisje buiten in de regen
ik zie haar gezicht
ze kijkt naar mij
haar ogen zijn strak op mij gericht
zal ik haar helpen?
of laten?
haar verdriet stelpen?
of haar haten?
nee ik moet haar helpen
haar pols bloed
ik moet het stelpen
het voeld goed
om haar te helpen
ze overleid
HELP... ik ben haar kwijt
ik wil haar niet missen
ze moest zichzelf wissen
later pak ik het mes
ik kijk er naar
ik snijd mezelf
het is zo raar
maar het voeld goed
ik wilde het niet
ik dacht dat ik gestopt was
maar tog ook weer niet
ik snap niet waarom het zo moet
ik wil het niet
ik snap niet waarom het zo moet
ik heb alleen maar verdriet
het moet stoppen
ik ga kapot
mijn hart moet weer kloppen
ik wil kunnen zeggen STOP! ! !
ik kan het niet
het gaat maar door
met verdriet, haat en woede
moet ik het leven door
er is een eind gekomen aan me leven
de dood is nabij
ik kan niet meer overleven
ik zta in de rij...
om me ziel de vrije loop te geven
slayer, man, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende