Restaurant ramp

Soms denken mensen mij een plezier te doen door me mee te vragen voor een etentje buiten de deur..
In een restaurant dus . Maar ik ben daar helemaal geen fan van .
Sterker,ik vind het afschuwelijk .
Het begint al bij het bestellen...je moet maar afwachten wanneer het bedienend personeel je ziet .
Zit je daar maar met je vinger in de lucht, praktisch te verhongeren..
En als je je eten krijgt,kunnen er 2 dingen gebeuren ; of je krijgt een portie die net genoeg is voor een kanariepiet,of je krijgt zo ENORM veel dat je er met gemak 2 dagen van zou kunnen eten...
Als dat laatste gebeurd schaam ik me na afloop als ze aan me vragen :'' Heeft het niet gesmaakt ?''
(Heb ik ooit gehad in een pannekoekhuis..kreeg ik een pannekoek zo groot als een wagenwiel,gevuld met paprika en champignons enzo ,viel als een bom op m'n maag..ik heb maar een klein taartpuntje er van opgegeten..Het was heus wel lekker,maar ik zat al vol..

Sommige dingen neem ik sowieso niet in een restaurant . Ten eerste soep .
Gegarandeerd dat ik zit te morsen...druppel onder m'n kin en slurpgevaar..Niet erg charmant natuurlijk .
Ten tweede,iets met sliertjes zoals Spaghetti . Wat een geworstel levert dat op..
En altijd krijg je dan zo'n te lange sliert tegen je kin.. gevolg tomatenpureevlek in je gezicht...
Na afloop ook geen appelgebak . Vanwege te harde korst,en dus niet fatsoenlijk te eten met een vorkje .
Grote kans dat de koek door de zaak heen vliegt..( BIJ MIJ DAN HÈ ?)

Thuis kan ik altijd zonder te knoeien eten,maar als ik ''uit eten'' moet..
Rampspoed en ellende..
Dus Wisse,ik kan niet komen...ik heb het ook als ik bij vreemde mensen moet eten..
03 jun 2008 - bewerkt op 03 jun 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende