Roep
En ik roep om God
en om jou
temidden van de graven
van herinneringen,
zo vroeg in het jaar
gevallen
tussen de woorden
die ik door de tijd weef
als dunne draden
waarin spinnen leven,
de deken van nacht
vervliegt
met de dagen
laat ons naakt
achter
in deze immense
tuin van Eden.
24 aug 2010
- meld ongepast verhaal
-
Jaim
dinsdag 24 augustus 2010 15:16
-
ItsApitty
dinsdag 24 augustus 2010 15:18
-
blck.widow
dinsdag 24 augustus 2010 16:51
Wauw.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 20 aug 2022 Hoofdstuk 1 ( 1 )
- O 11 jul 2022 Ik mis niet jou ( 4 )
- O 15 apr 2022 Stap op
- O 30 mrt 2022 Het wordt weer een omfloerste zomer ( 1 )
- O 02 feb 2022 Weet je wat het is?
- O 02 feb 2022 Alleen in mijn gedichten kan ik wonen ( 2 )
- O 02 feb 2022 Grijze luchten ( 1 )
- O 26 jun 2019 Stervende rozen ( 5 )
- O 26 jun 2019 Zomerdromen ( 1 )
- O 07 okt 2017 Morgen beter
- O 17 mrt 2017 Zoals het is ( 3 )
- O 24 feb 2017 Eden
- O 24 feb 2017 Gehuil
- O 24 feb 2017 Brief
- O 21 feb 2017 Sneeuwland