rotdag

Vandaag echt weer een rotdag gehad.

Ik heb al eerder geschreven dat er iemand is met wie ik een hele emotionele klik heb, dat ik denk dat ik van m hou maar niet zeker weet, dat als ik m aan de telefoon heb ik wil schreeuwen IK HOU VAN JE.

Zondag had ik ruzie met m, omdat hij me niet begreep, hij hing op. Gister heb ik m een berichtje gestuurd of dat hij nog boos op me was ... nee gelukkig niet. Vanacht nog even gebeld, konden beide niet slapen van de hitte ff gekletst over van alles en nog wat en ineens kregen we een echt serieus gesprek. Dat hetgene wat me echt dwars zat zaterdag was dat ik niets van hem had gehad, geen kaartje geen telefoontje alleen een simpel smsje. Dat me dat tegenviel, dat ik dacht dat we weer een bepaald niveau hadden behaald dat we weer echte vrienden konden zijn, helaas dat kan hij niet, hij weet niet precies waarom maar hij kan het gewoon nog niet. Ik heb m gekwetst en hij heeft mijn vertrouwen beschaamd, het gesprek ging een kant op die ik niet wilde, de kant van afscheid van elkaar nemen en nooit meer contact opnemen, en ik wist het zeker dit wil ik niet ik wil m niet voorgoed kwijt.

Dus heb ik gezegd dat ik van m hou.

Hij verschoot had dit niet verwacht, wil weten waar het vandaan komt.
Ik weet dat zijn gevoelens niet wederzijds zijn tenminste dat geeft hij aan ( ik geloof het niet helemaal maar ja ik ben er te dicht bij betrokken dus kan ik niet objectief zijn ). Ik weet ook dat het nooit wat zal worden tussen ons maar ik wilde gewoon dat hij wist dat hij meer voor me betekend dan dat ik m altijd heb laten geloven voordat we voorgoed afscheid namen.

En nu, ik weet het niet we hebben niets afgesproken, ik laat m maar even dan kan hij er over nadenken het laten doorwerken, het is niet niets voor m daar ben ik zeker van bewust.

Om 04.00 sliep ik pas, liep vandaag rond als een zombie. Niets nam ik in me op. Vrolijk was ik ook niet. Zo hebben ze me niet vaak gezien, meestal ben ik de vrolijke ik. Maar ik weet het ook niet meer, misschien dat ik de verkeerde keuze heb gemaakt door het te zeggen, ik voel me ergens opgelucht dat ik het heb gezegd, maar waarom heb ik het gezegd omdat ik echt van m hou, of omdat ik me al een paar dagen klote voel en even wat genegenheid zocht. Ik maal maar en maal maar.

Moe word ik van mezelf echt doodmoe.