Rust

Rust is wat ik nodig had. Hard nodig had. Er zijn nog steeds problemen en ik voel me nog steeds niet optimaal, maar vandaag was wel een wat betere dag. Ik stond al iets beter op, ik kon vrolijk doen toen opa en oma langs kwamen en zelfs nog toen mijn tante er was. Vandaag betrapte mijn vader me: ik keek boven een serie, in plaats van dat ik aan het leren was. Hij werd een beetje pissig, ik ging er niet op in. Gelukkig heeft hij niks tegen mijn moeder gezegd. Net ging ik nog even naar hem toe (hij lag al in bed) om te vragen of hij me morgen mijn bed uit wilde dwingen. Om half tien, dan kan ik eventueel nog naar de les in de sportschool van 11:15 uur. Eventueel, want als ik voel dat ik kan leren, dan doe ik dat eerst en ga ik later op de dag wel naar de sportschool om wat oefeningen en dingen te doen. Ik heb hem verteld dat ik nog helemaal niet heb geleerd, gewoon omdat ik het niet kon. Niks lukte, ik was leeg. Hij had dat al gemerkt, dat wist ik, dat zei hij ook en daarom kon ik hem dit ook vertellen. Hij begreep gelukkig ook dat hij het beter niet tegen mama kan zeggen, want die maakt zich dan meteen weer veel te druk. Ik heb hem gezegd het morgen weer te proberen en ik vind het al een hele goede stap dat ik hem heb gevraagd om mij het bed uit te dwingen morgenochtend om half 10. (De laatste dagen bleef ik tot half 12 ongeveer liggen en dan ging ik er nog met tegenzin uit). Ik ga mijn best doen met m'n tentamens, maar het leren is gewoon niet gelukt de afgelopen dagen. We gaan het zien.

En zo gaan we stapje voor stapje weer vooruit. Rustig aan.
15 dec 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Damn
Damn, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende