's avonds=zweverig
Je ligt 's avonds in je bed en schrijft vanalles op. Je denkt na over dingen, schrijft op in de woorden die naar boven stromen, en je denkt weer na. Het voelt alsof je een doorbraak hebt, alsof je ineens alles begrijpt.
Nu overdag lees je het weer, en klinkt het als voornamelijk zweverig gelul. Alles wat toen zo helder leek lijkt nu overdone.
's Avonds ben ik zoveel zweveriger dan overdag. Maar toch als je goed kijkt naar de woorden sta je er nog steeds achter. Alleen zou je het nu iets meer 'down to earth' omschrijven.
Nu even een poging over mijn stukje van gisteravond.
Orgineel:
"...houden van is niet zoet. Het is niet te vangen in 1 smaak. Houden van is alle smaken + meer. Houden van is de nieuwe smaak zonder naam. De smaak die alleen geproeft kan worden wanneer alle andere smaken ook aanwezig zijn en geproeft worden..."
Nieuwe poging:
Als je van iemand houd omgrijpt dit alle emoties. Niet alleen de 'gelukzalige' kant van een situatie of persoon, maar ook alle 'negatieve' emoties die je kan voelen voor iemand. Wanneer je van iemand houd kan dit niet beperkt blijven tot bepaalde emoties maar moet alles erin betrokken worden. Elke emotie moet worden gegeven om overgeleverd te worden aan het "houden van".
Nou, iets minder zweverig of wat?
Lonk, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende