samen uit, samen thuis....

tis weer heerlijk ingewikkeld in mn leven....

wat een avond, wat een nacht!!

an en ik zaten te kletsen op msn vanmiddag. me te sturen waar haar gesprek met een leuke jongen van msn die ze heel leuk vond. ze trok ermee erg veel aandacht en ik gaf haar dat!!

het gesprek met die jongen verliep niet goed. hij is haar al lang aan het bespelen. eerst beloofd hij haar te bellen, dan heeft hij een smoes als hij niet heeft gebeld. zo nog een paar bedenkelijke dingetjes. vanmiddag flikte hij het (weer) om een afspraak met haar te maken om elkaar te ontmoeten en de smoes verzon dat het regende en daarom niet zou komen...

ik had natuurlijk allang gezien dat hij niet jofel was en haar duidelijk proberen te maken! maar dat drong bij haar natuurlijk niet door.... wie ben ik nou eenmaal, behalve haar steun en aandachtgever, makkelijke vriendin die alles maar goed vind..... maar dit even terzijde, misschien word het je straks duidelijk waarom ik zo over *ons* praat.

an teleurgesteld, omdat haar date de regen voor haar koos.. ze vertelde dat ze hem wilde terugpakken, maar hoe! toen verzon ik, (aangezien dat sowieso nog in de planning stond voor onze komende inhalende tijd samen) dat we uit konden gaan. zo kon ze hem lekker maken. hij wetende dat an in zijn buurt zou uitgaan en misschien wel langs zou komen naderhand, natuurlijk een voorbedacht leugen, en dat o zo speciale meisje dat hij zei dat hij an vond, mis zou lopen...

om het allemaal nog smeuiger te maken:

an vond die avond/nacht een nieuwe liefde!! schitterend echtwaar!! ik heb van ze genoten!

an en ik waren moe van het dansen en gingen op een grote bank zitten, waar kort erna een goed uitziende man met prachtig blauwe ogen naast an kwam zitten. staren natuurlijk en ja, daar kreeg ik me eerste elleboog stoot van an Nanou hij kiiiiiijkt!!! en inderdaad, hij zag haar goed zitten even goedkeuren, ja hij heeft lieve veelzeggende ogen, warme uitstraling en ziet er volwassen uit. hij is wel leuk voor an, dacht ik. dus wat deed ik....

an en ik hebben op het feest een waaier gekocht (sauna daarbinnen!!).... ik zat, toen an sjans had van die kim (naam van de knappe man), met de waaier in me hand te spelen. dus ik verzon een zogenaamde stoeipartij met an om aandacht te trekken van kim.. ik wist namelijk dan an hem erbij ging betrekken dat gebeurde en ze raakten in gesprek...

voor laaange tijd

toen werd ik ongeduld ik kan heeel goed alleen zijn en me vermaken. maar niet als ik zit te wachten tot ze klaar is met praten en weer aandacht heeft voor *ons* en het wereld waar we de hele avond al inzaten en een hoop mee hadden! ja, dus toch stiekem een beetje jaloers. indringer!! en dan mij er niet bij betrekken!! schaam je an!

toen ik dat d8 begon an weer tegen me te praten... natuurlijk niet over mij, maar over die leuke kim is ook heel logisch, ze heeft een leuke jongen ontmoet, ze voelde zich verlegen en het overviel haar ook! dus heb haar beetje gerustgesteld en kim wat leuke dingen vertelt over an...met hun samen nog beetje gekletst, maar al gauw had ik gevoel dat ik me buiten moest sluiten om hen twee te laten genieten samen...

dus maar gedaan

en de rest van de avond/nacht niet veel aandacht meer van an gehad. ik hield me bezig met een leuke portier die wel een leuke jongen voor mij wist... jaja kwam met de meest vreemde oetlullen aanzetten. hij doet die moeite omdat hij mij wel ziet zitten dacht ik nog... en jawel
echt lol met die man gehad ook! patrick heet hij en is 29 (ik zoek het alweer rond de 30 jaar). ik kan hem wel opschrijven, ik zie hem toch niet meer
hij gaf me erg veel complimenten, maar had (achteraf) meer aandacht voor mijn lichaam, mijn complimenteuze 3 uurtjes en om mij gek te maken met zn lieve uitstraling (tja nanou, doe je toch echt zelf), dan voor mij persoonlijk!

maargoed, ik moest toch wat! an had het druk... en ik wilde even aandacht van een levend wezen!!!

eenmaal bij de auto aangekomen, we zouden nog even gaan chillen... heel eventjes maar met die kim
(betrap mezelf op de manier hoe ik over hem praat). an en kim hebben van half 5 tot 6 uur zitten kleffen lachen en knuffelen.

ik vind het echt heel leuk voor an! ze verdient dit ook echt, het is een topmeid. maar wat ze me bij die auto heeft geflikt, kan ik eigenlijk geen jaloers meer noemen dat ik was. ik was en ben eigenlijk nog boos. en ik denk terrecht!!

ik liet an weten, na een kwartier in die auto te hebben gezeten (an en kim stonden buiten tegen de auto), dat ik eigenlijk wel naar huis wilde. ik was erg moe al die middag dat ik met haar, voor haar, afsprak uit te gaan. en dat wist ze! ik had toen koppijn, aardig wat gedronken, was nog flink aangeschoten, voelde me vies, wilde dolgraag een douch en een fucking joint! want niet alleen die patrick maakte me in de war met zn interesse in mij, ook moest ik erg vaak aan MILA denken. alsof hij voelde dat ik stond te flirten...

maargoed: an gezegd dat ik strakje naar huis wilde, samen uit samen thuis, we hadden leuke plannen om nog lekker na te kletsen op de bank met een jointje...

het mocht niet zo zijn!

"ik kom zo nanou, nog even een sigaretje, even hem naar de auto brengen, nog heel even nanou, ik kom strakjes oke?"

ik jok niet als ik zeg dat ik 5 keer haar aandacht heb moeten trekken om te vragen of we weg konden. het was koud in de auto! ik was moe en voelde me kut! en ze d8 dat ze alle tijd van de wereld met hem had... ik heb anderhalf uur in die auto gezeten, alleen! na een kwartiertje vroeg ze wrom ik me stoeleuning niet naar achteren deed, dan kon ik gaan slapen in de auto. waar ziet ze me voor aan? zou zij hetzelfde doen? echt niet, veels te onconfortable voor haar, voor mij niet zeker? ik vodn dat echt een rare opmerking.

en dan stapte ze eindelijk in die auto terug naar huis. (natuurlijk heb ik me erg ingehouden in die auto, geprobeerd ze niet te storen enzo...niet te sjaggerijnig te kijken... en toen begon ze.... tot aan mijn huis een halfuur lang over hem...

geen excuses, niks!!!

en ik maar meejuigen. ja an, eindelijk een leuke man gevonden, geniet ervan, wanneer spreken jullie af, wat gaan jullie doen blablabla... en an: nanou dit voelt zo goed! heeft nog nooit zo goed gevoeld....nee an, bij al je exen (zijn er zeker 6!!!) voelde het niet als de ware:s

ze heeft niets gemerkt van mijn toneelspel

toen ik in die auto zat te vervelen schoot me trouwens iets te binnen: dat an met kim mee zou gaan en ik alleen naar huis zou moeten... (natuurlijk had ik dat wel goed gevonden, ik gun haar alles! boosheid heeft zij nix aan van mij en ik wil haar ook niets ontnemen).
toen kwam het verwachtende, wel late, telefoontje van kim.... halfuur aan de foon, gelukkig was ik nu thuis en kon ik mezelf vermaken
kwam an me toen ze op had gehangen vertellen dat ze naar kim toe moet, want hij was aangehouden door de politie, alcohol controle was iets te hoog, dus hij kon voor 1 uur zijn auto niet gebruiken... wat doen die politieagenten nou: die zetten je auto een uur lopen bij je vandaan, zodat ze er bijna zeker van zijn dat je weer mag rijden...
dus an voelde zich geroepen om er een halfuur van te maken... ze ging weer terug met de auto naar de stad, naar kim om hem naar zn auto te brengen!
tis alsof ze al een relatie hebben! meteen rent ze weer voor een man waar ze verliefd op is, terwiojl ze me vlak voor zn ontmoeting nog zei hoe voorzichtig ze vanaf nu zou zijn. 'ik laat hem nu voor mij rennen' waren haar woorden...
heel leuk allemaal, maar zit hier nu wel mooi alleen ik en straks een jointje erbij (die ik eerst niet voor de helft mocht roken omdat ik op haar moest wachten tot ze terug is, ze is alweer anderhalfuur onderweg en ik was moe

samen uit, samen thuis

ach, het voordeel is dat ik dit nu allemaal op me gemakje op kan schrijven!! tis nu nog vers in me koppie, en morgen ben ik vast de helft weer vergeten, of is de volgorde uit me hoofd van de gebeurtenis, of kom ik niet zo goed uit mn woorden als nu, of voel ik me nog rotter omdat ik dit niet zoals nu op had kunnen schrijven dus meteen verwerken

an is een schat
maar momenten als vanavond heb ik al zo vaak meegemaakt! met vrienden, met vriendinnen of nieuwe lovers, zelfs der verloren relaties. ik voelde mij altijd buitengesloten. ze liet me echt in de steek... ik heb dit altijd van haar gepikt en zal het altijd blijven pikken.

soms, heel soms is an ook een goede steun voor mij. en hoe klein die liefde van haar voor mij ook lijkt soms. ik haal er het dubbele uit omdat ik het zo hard kan gebruiken! alle kleine beetje oprechte liefde en aandacht. alle gemeende complimenten, zijn de dingen waar ik nog voor wil leven..

an, de vriendin waartegen ik het meeste kan vertellen over mezelf, waarbij ik me het meest kan overgeven, waarbij ik ik het minst last heb van bindingsangst (weet nu hoe het komt, ik concentreer me teveel om haar de aandacht te geven die ze nodig heeft).

an is goed voor het verschuilen van jaloerzie, verdriet en woede... misschien haal ik op die manier de energie terug die ik in haar steek...

mijn traanbuizen liepen over bij de laatste drie alineas....

ik ben echt moe
maar denk dat ze zo toch wel terug moet komen, moet toch de deur voor haar opendoen...
ik ga wel iets eten...
of drinken...

warm kopje vruchtenthee...

- weer duidelijke steken in mn rug laatste weken. zo stijf als maar kan.... mn buigen en strekken, masseren en reiki willen niet meer werken...er is echt iets aan de hand, exzeem weer op komst, koppijn en moe...wat is dat toch met mij...druktemaker!