Scheiden en liefde

Dit is wel een onderwerp waar ik vaak over wil schrijven. Maar ook weer op doodklap. Niet dichtklap maar doodklap omdat de intentie of de boodschap het verhaal niet echt kan overbrengen. Naar hoe ik het voel.

Vandaag zag ik op insta een foto, met een kind wat de vlag uit had gehangen/ geslaagd was. Wat als soort reclame diende voor iemand, die een zelfhulp had geschreven over scheiden. En de effecten op kinderen. En hoe je die dan kan verkleinen door met minder spanning met elkaar om te gaan. De persoon in kwestie had zelf drie kinderen. Soms voel ik mij heel boos als ik zulke posts lees. Zo van: waarom ga je dan scheiden. Je hebt drie kinderen.
Mijn ouders zijn in vechtscheiding uitelkaar gegaan, dus daar zal wel een pijnpunt zitten. En wel degelijk heel goed, dat mensen zo'n boek schrijven er zelf overnadenken en ja inderdaad soms is scheiden de beste optie. Zeker indien je een geweldsrelatie zit of er alleen ruzie is.

Maar soms word ik ook wel verdrietig van het beeld. Dat zoveel mensen gaan scheiden of gescheiden zijn. Mijn ex, zijn broer was ook gescheiden en hij en zijn ex waar hij ook een kind mee had. Gingen goed met elkaar om. Maar soms zo goed dat ik het bijna genante vond, voor zijn nieuwe vrouw. Dat hij nog heel slijmerig deed tegenover zijn ex (sekstische opmerkingen etc) Dat ik echt niet kon begrijpen dat zijn nieuwe vrouw dat leuk vond. Of hield ze gewoon haar mond omdat ze geen zin had in problemen? Ook dat is soms de beste optie. Mijn ex wou er nooit wat van weten als ik iets zei, dat het kind er wel last van had. Maargoed. Misschien zag ik dat ook wel te negatief. Ik bedoel. Het is ook heel moeilijk dat er zoveel kansen zijn in dit leven. En er ook mogelijkheden zijn als het na een paar jaar blijkbaar toch niet klikt, je grote liefde hebt ontmoet of nou ja als de koek op is of je gewoon het niet meer kan volhouden het leven samen met ook tegenslagen. En wat weet ik er nou van? Ik heb niet echt een noemenswaardig record aan relaties op mijn naam staan. Maar is het realistisch om te verwachten dat je in dit tijdperk nog jaren bijelkaar blijft? Of heb ik de slechte voorbeelden gekregen. Ik weet het allemaal niet. Het is wel een onderwerp wat mij altijd raakt en ook interesseert. Ik snap ook wel als vrouw, mijn ex was ook vaak weg. Dat je misschien iets anders gaat zoeken. En dan heb je nog problemen als verslaving etc. En mannen ja. Ik weet niet, mijn ex, die had het altijd over zijn vrijheid. Meerdere van mijn vriendinnen, heb ik ervaring mee dat ze een jongen date die alleen seks wou om zijn vrijheid niet wou verliezen in een relatie. Wat opzich prima is als je er allebei oke mee bent. Soms krijg je als vrouw al de waarschuwing, claim je vriend niet. Nee oke. Ik snap het punt over elkaar ruimte geven en geen doorgedraaide jaloerse vrouw te zijn. Maar bij mij bestaat er zeker een angst, om mijn toekomstige vriend te claimen. Zo van: pas op vrouw, stuur je vriend helemaal geen berichten, gun hem zijn vrijheid. Alsof het een soort regels zijn die je krijgt, als vriendinnen onderling of op internet leest. Oke ja ik heb ook de klassieke fout gemaakt met mijn eerste ex. Maar kan een vriend daar dan niet empatisch mee omgaan? Zo van. Ohja ik snap dat je onzeker bent in het begin van een relatie. Maar het is niet handig. Ik begrijp dat het irritant is als een onzeker persoon je stalkt en mannen ook een eigen leven hebben. Maar mijn punt. Er ligt naar mijn idee een soort druk op. Het wanhopige onzekere meisje. Maargoed mijn laatste ex. Was ook wel iemand die heel veel weg was. Ik vond dat niet altijd leuk. En ook niet alleen met werk. Hij compenseerde het ook niet met dingen samen doen. Mijn vader trouwens ook. Het is best ingewikkeld, verdiepen waarom mensen gaan scheiden en relaties ansich. Mijn ex schoonmoeder en schoonvader waren wel al oneindig lang bijelkaar. Dat vond ik wel heel mooi. Ze waren maatjes. Ik weet niet of ze echt nog verliefd waren en er gingen ook wel harde woorden door de kamer. Maargoed toch respect. Ik kon daar wel jaloers op zijn. Al heb ik ook niks te klagen er zitten ook voordelen aan gescheiden ouders. Meerdere woningen, meerdere uitjes. Omdat ze elkaar niet kunnen luchten of zien. maar ik zou het best leuk vinden om te weten hoe het is. Om ouders te hebben die een soort front vormen.