Schijnheilig

Als ik ergens een hekel aan heb is het aan schijnheilige mensen, daar kan ik echt van walgen.

Eerlijkheid en puurheid staat bij mij heel erg hoog. Ik heb liever dat iemand wat in mijn gezicht zegt (hoe hard het ook is) dan achter mijn rug. Ik hou er van als mensen puur zijn dingen durven te uiten, zichzelf durven te zijn en niet altijd alleen maar gewenst gedrag vertonen (ja en amen zeggen)
Niet dat ik altijd eerlijk ben, niemand is altijd eerlijk en ik lieg ook. Laat ik het zo zeggen als ik het wil manipuleer ik alles bijelkaar.
Maar dat wil ik niet. Op een of andere manier heb ik er altijd een hekel aangehad ook als ik het van andere zie dan gaat er iets in mijn bloed koken. Ik kan er al helemaal niet tegen als ik het gevoel heb dat ik of iemand anders 'oneerlijk' word behandeld. Ik kom het liefst dan ook voor iemand op ookal heeft het me best wel vaak in een moeilijke situatie gebracht, omdat ik dan de enige was die er iets van durfde te zeggen.

Op dit moment in mijn leven speelt er z'n soort situatie. Iemand die ik ken (van vroeger) manipuleert aardig de boel bijelkaar. Hij doet zich heel anders voor dan hij eigelijk is en speelt overduidelijk een heel toneel stuk op. Ik ben de enige die dit ziet aangezien ik de enige ben die hem kent.
In het begin dacht ik alleen maar 'mijngod waar ben je mee bezig' en veder liet ik het maar, zijn keuze whatever.
Maar nu hij het op één bepaald iemand gemunt heeft en met zijn valse spelletjes die persoon probeert te kleineren buiten te sluiten kan ik er echt niet meer tegen om dit aan te zien.

Die persoon (waar hij het op gemunt heeft) mag soms wel een beetje bot zijn maar hij is tenminste eerlijk je weet wat je aan hem hebt, ik vind het zo sneu om te zien dat hij nu (om het maar even erg te zeggen) slachtoffer is.

Misschien moet ik mij er wel helemaal niet mee bemoeien maar ik voel dat ik tussen nu en volgende week zondag iemand heel erg nodig ga confronteren met zichzelf .. hoe weet ik nog niet.