Verloren

Ken je dat gevoel dat je vast zit, vast, klem, opgesloten. Soms wou ik dat ik echt vast zat, aan een ketting of misschien opgesloten. Dan wist ik tenminste dat ik echt vast zat dat ik er niets aan kon veranderen of misschien ook wel maar op dit moment weet ik in principe dat ik alle kanten op kan gaan. De enige die mij tegen houd ben ik zelf, en er is niets sterkers dan dat. En niets is frustrerender dan dat. Hoe kan ik nou vastzitten? Ik heb genoeg om gelukkig te zijn. Ik heb een huis, een bed, kleren, geld, eten. Ik heb ouders die van mijn houden ze zijn niet altijd even handig. En eigenlijk voel ik mij ook niet altijd even ‘geliefd’ waar ik tegelijkertijd mij ook heel ondankbaar en schuldig over voel maar dat terzijde. Ik voel mij alleen, eenzamer dan ooit. En zelfs wanneer ik bij mensen ben, dingen samen doen voel ik mij verloren. Hoe meer mensen hoe eenzamer. Misschien ook wel omdat ik in mijn oogpunt letterlijk verloren heb. Ik heb verloren, ik ben kwijtgeraakt. Mensen waar ik om geef dingen die belangrijk voor mij zijn het is allemaal zo uit mijn hand geglipt. En nu moet ik veder. Maar ik kan niet veder ik zit vast, vast in gedachtes en gevoelens. Vast met mezelf.
04 sep 2012 - bewerkt op 04 sep 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van prinses.
prinses., vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende