Schooldokter..

Ja hoor.. de schooldokter.. fijn..verward
iets van 2 weken terug kwam ze de klas in, moesten we dingen invullen en ze meldde ook even heel erg vrolijk dat ze weer terugkwam om te wegen en te meten, of we goed zaten met ons gewicht!
Afijn, dat was dus vandaag..
Gelukkig deed ze dat niet waar iedereen bij was, maar in een lokaal naast het lokaal waar we mentorles hadden.
Ik was als 5de aan de beurt (het ging volgens de lijstvolgorde), ze leek me erg vriendelijk, dus ik voelde me best op m'n gemak.
Ik mocht m'n schoenen uitdoen, en op de weegschaal gaan staan, voordat ik dat deed was ik nog vrolijk, toen zag ik dus dat ik 55 kilo woog.. 55!!
Toen ging ze me meten; 1.60 meter. (in het stadhuis voor mijn ID was ik nog 1.63.. ? gekrompen?verwardnahnah)
Het is nou niet zo dat ik alleen maar besta uit vetrollen ofzo, ik ben misschien niet DIK, maar ook niet dun!
Maar goed, ze ging me laten zien dat er 2 lijnen waren, daartussen die twee lijnen in, was het goede gemiddelde, ik zat tegen de bovenste lijn aan..
Ze zei; Ja, je bent een beetje stevig, had je dit zelf verwacht?
ik; uhm.. nee niet bepaald nee.. ik dans 4x in de week (wil zelf graag meer, maar dat mag ik nietverdrietig) en ik gym.. tja.. ik kan best wel eens veel snoepen, maar van de chips blijf ik af...
Toen zei ze dus dat ik bewuster moest eten enzo en blablablaaaa ja okee ik zal erop letten!!verward
ik voel me DIK..
En ook zo fijn; kom je terug in de klas, gaat iedereen vragen; EN BEN JE GEZOND????!!!
ik heb maar ja gezegd, zelfs tegen me vriendinnen..
Zelfs tegen A* waaraan ik zowat altijd alles wel vertel.. ik schaam me er gewoon voor...verward

Heel veel mensen waren snel klaar met hun "bezoekje" aan de schooldokter, ik niet.
Ik had nog een heel gesprek, want die 2 weken terug moesten we dus dat formulier invullen, en je moest ook jezelf beschrijven, je buien zeg maar.. hoe je was.. dus ik had geschreven; vaak vrolijk, maar kan ook het tegenovergestelde zijn.. het wisselt vaak..
daar ging ze dus over praten, wat er dan was.
En ik voelde mij gewoon zo op mijn gemak bij haar, ik vertrouwde haar.
Ik heb het verteld, gewoon verteld dat ik in de eerste ookal bij een vertrouwenspersoon hier op school had gezeten, en dat die had gezegd dat ik problemen had om met mensen die ik niet ken, contact te leggen.
Dat is gewoon zo.. en daar heb ik nu ook last van met dansen bijv. enzo..
Toen heeft ze dus met me gepraat, dat ik bij Jeugdzorg bijv. sociale cursussen kan volgen of met mijn huisarts kan overleggen, misschien zelfs naar een pschycholoog kan gaan (jaa me ouders een beetje laten betalen om met iemand te praten zeker?!verward het is geeneens ernstig wat ik heb.. ik heb er alleen heel erg last van!verward)
Maar ook zei ze dat ik er misschien met mijn ouders over moest praten, kon overleggen.
Ik heb maar niet tegen haar gezegd dat mijn ouders geeneens wisten dat ik in de eerste naar die vertrouwenspersoon ben geweest...
ik weet even niet meer wat ik moet doen.. ik wil best graag naar die cursussen, want ik wil ervanaf!!
Toen ik dus na dat gesprek de klas weer binnenkwam, was ik even down, ze had iets bij me losgemaakt, mijn vriendinnen zagen dit en wouden weten wat er was, en ze zeiden dingen als; je weet dat je het kan zeggen hea?
ja tuurlijk wist ik dat, ik zei maar dat ik er nu niet over wou praten.
A* knuffelde mij en zei; ik wil niet dat je verdrietig bent, en je kan je hart bij me luchten het hoeft niet nu als je dat niet wil, maar als je het wel wil, ik ben er voor je, ik hou van je.
En toen kreeg ik tranen in mijn ogen, ik zei het recht uit mijn hart; ik hou ook van jou, echt waar.verliefd
Het klinkt misschien raar, maar ik heb dit nog nooit écht gezegd zeg maar.. ik vond het altijd heel raar om te zeggen.. maar nu zei ik het zonder erbij na te denken...
Toen ging ik maar even naar de wc, beetje staan janken, m'n mascara heeft gelijk bewezen dat ie echt waterproof isnahnah
Daarna heb ik het maar aan A* verteld, het voelde wel goed.
Alleen nu voel ik me leeg.. gewoon leeg..

Er is veel gebeurt vandaag, er gebeurt best veel, alleen ik schrijf hier nooit zoveel, omdat ik altijd in mijn hoofd schrijf, en ik schrijf ook altijd zo onduidelijk, meer voor mezelf zeg maar..
Mijn hoofd is mijn dagboek...

nou doeggvrolijkverliefd nahnah
13 apr 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Damn
Damn, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende