"schoonzusje" weg

Oke.. laat ik de situatie even kort uitleggen.

Toen ik bij mijn vriend kwam wonen, woonde zijn zusje ook bij hem, aangezien zijn ouders & zus kort achter elkaar zijn overleden.
Dit was een moeilijke tijd, en omdat zijn zusje een verstandelijke beperking heeft wilde mijn vriend graag voor haar zorgen.

Nu 2 jaar verder, woon ik samen met mijn vriend & zijn zusje.
We hebben een prettige relatie en vinden het fijn om bij elkaar te zijn. Wij zouden het prettig vinden om samen te wonen en ons leven met elkaar te delen.

Het zusje van mijn vriend, een meisje met een verstandelijke beperking maar houdt van praten en luistert ons regelmatig af. Als ik met mijn vriend praat in de woonkamer, weet zijn zusje het ook. Soms is het geen probleem als ze iets weet, maar het is jammer dat ze het niet voor haarzelf kan houden. Ze verteld alles verder en 9 van de 10 keer verdraait ze het ook nog eens en ben ik in het verhaal altijd de boosdoener.

We zijn er klaar mee. Klaar om samen te wonen met zijn zusje erbij, hoe aardig ze ook kan zijn. Ze luistert altijd af als ik wat zeg, verdraait het en verteld het verder. We moeten altijd op ons tenen lopen. Daarnaast doe ik uiteraard alles verkeerd en ben ik de boosdoener aangezien ik erbij ben gekomen en veel heb veranderd! Moe worden we ervan! We lopen op ons tenen, durven niks te veranderden en durven vooral niks meer in huis tegen elkaar te zeggen.

Mijn vriend heeft een gesprek gehad met haar hierover en uitgelegd dat het prettig zou zijn als we een eigen plekje zouden hebben en aangezien dit huis op de naam van mn vriend staat, sinds kort ( problemen met woningbouw, naam overzetten etc. dat is weer een ander verhaal) is zijn woonpas verlopen. Dit houdt in dat wij niet binnen een jaar weg kunnen en zij dat wel kan doen. Hij heeft haar uitgelegd dat ze regelmatig bij ons langs kan komen, we haar willen helpen, en we ook kunnen helpen met haar uitzet.

En je snapt het natuurlijk wel. Ik ben de boosdoener. Tenslotte wil ik haar weghebben, heb ik een hekel aan haar, en ga ik tussen hun in staan. Prima, geef me maar de schuld. Als jij daar beter van word meisie, geen probleem. Totdat ze zei : "Ze geeft altijd aan dat ze zon slechte band heeft met haar ouders, maar gaat dan wel 2 keer uit eten in 3 maanden! Ze moet niet zo zeiken!". Sorry maar wat heeft dat ermee te maken? Hoe mijn band met mijn ouders is, zijn jou zaken niet! Gebruik mijn familiezaken niet tegen me. Tenslotte heb ik het niet aan jou verteld!. ZO zijn er nog een aantal dingen verteld, wat er niks mee te maken heeft, maar dat ze tegen me gebruikt. Zo over mijn zwangerschap, mijn ouders etc.

Vertrouwen dat doe ik haar niet en dat zal ik ook niet doen! Nog even op mijn tenen lopen, mijn gevoelens niet uiten..
Nog even doorbijten..