Shalala... tirididie... shalalalaa...

Hier is iemand goed gezind! :d
(ben juist thuis...)

Na mijn laatste bericht hier op MyDiary, namelijk "I'm so excited", heb ik heel m'n kleerkast overhoop gehaald... Na lang zoeken heb ik uiteindelijk toch maar gekozen voor m'n roos bloesje mét décolleté en m'n beige rok. Daarna ben ik naar de badkamer gespurt om m'n haar netjes op te steken en hier en daar wat kleur aan te brengen! Eigenlijk ben ik niet zo'n barbiepoppemieke, dus het bleef vrijwel naturel. Toen ik eindelijk klaar was met alles heb ik nog even zenuwachtig rondgehuppeld... Al een geluk waren m'n ouders weg, of ze hadden al wel door dat ik niet naar een vriendin ging! :d Ik was ook altijd maar naar de klok aan het kijken... 'Is het al 20u?' 'Nee, nog een kwartier...' 'Is het al 20u??' 'Tsss, nog 10 minuten...' 'Is het het al 20u???' 'Nee, maar ik ga toch vertrekken!' Beter te vroeg dan te laat zeggen ze dan!
Om half 9 kwam ik bij zijn café, maar ik wachtte buiten nog even. Waarom weet ik niet, waarschijnlijk vond ik het stiekem leuk om naar hem te gluren door het venster. :d En dat moet Bart gezien hebben... Zei hij zo: 'Jaja, op wie sta je te geilen?' met zo'n brede, heimelijke smile op z'n gezicht... Maar gelukkig liep hij door, want anders zou heel m'n avond naar de vaantjes geweest zijn. Ik had me er zo op verheugt om er een leuke avond van te maken bij Yves (ook al moest hij werken), en dan dreigde alles ineens in het water te vallen door die klojo. Ondertussen begon het ook nog eens te regenen, ik dus naar binnen! Yves had me onmiddellijk opgemerkt en gelukkig was er nog een plaatsje aan de toog. Hij liep langs me en kneep heel subtiel in m'n achterste. Er zou zowaar een bom van vlinders ontploft zijn, en dan zijn geur; zo fris, zo Davidoff (Cool Water) met een tikkeltje mannelijke lichaamsgeur... Zweet dus!
Het eerste bierkaartje kreeg ik al gauw, er stond op: 'I have a little surprise for you.' Zo vrouwelijk als ik was, werd ik meteen nieuwsgierig. Maar ja, hij zei niets... Pffft, mannen!
Hij liep weer achter me door en opeens schoof hij een kaartje onder m'n achterste... Dat was dan weer niet subtiel. Toen ik het er onder uit wou halen keek er juist een oudere man die waarschijnlijk dacht dat ik jeuk had... Ach ja, hij denkt wat hij wilt. Ik las wat er op het kaartje stond: 'Ga naar buiten!' Ik keek hem vragend aan, en hij deed teken met z'n ogen waar de deur was. Helemaal verontwaardigd verliet ik zijn café. Ik worstelde met de gedachte: 'Waarom wil hij me weg? Is dit zijn verrassing?' En bijna had ik hem een sm**rl*p genoemd...
MAAR toen kwam zijn 'verrassing'... Eigenlijk was hij de verrassing, want hij had me wijsgemaakt dat hij de hele avond moest werken, wat niet het geval bleek te zijn! (Een vriend van hem nam zijn plaats in.) Geen 3 minuten later kwam hij achter me aangelopen en gaf me de grootste knuffel die ik ooit zal gehad hebben! M'n benen zwierden er bijna af! :d Hij fluisterde in m'n oor dat hij me buiten heeft gestuurd om langs achter naar binnen te gaan, anders kregen de mensen door dat wij iets 'van plan waren'...
Hij hield halt bij de deur en vroeg of ik bij hem wou blijven vannacht, anders mocht ik niet naar binnen. Tuurlijk wou ik bij hem blijven vannacht, maar wat moest ik tegen mijn ouders zeggen? Ik heb hen gebeld en heb hen een leugen verteld, namelijk de meest voor de hand liggende: 'Ik blijf bij een vriendin slapen, goed?' M'n moeder zo: 'Euh jah..' en voor ze haar zin kon afmaken zei ik: 'Bedankt mams! Tot morgen!!' En m'n gsm heb ik tot 's morgens niet meer aangezet...
Yves had blijkbaar verwacht dat ik op zijn uitnodiging zou ingaan, want hij had z'n kamer heel gezellig gemaakt. Een glaasje wijn, kaarsjes, zacht muziekje...

En verder heb ik enkel nog te zeggen dat het een fantastische nacht was...

Oh ja, m'n ouders slapen nog.
'k Ben eens benieuwd of hun preek erger dan die van een pastoor gaat zijn. Ach, dat neem ik er dan wel bij!