She kisses harder than me
liefde, een gevoel dat je sterker maakt..
een gevoel dat je je kleiner voeld dan je bent..
een gevoel van onzekerheid..
een gevoel van perfectie..
een gevoel niet te omschrijven..
En dat gevoel, ik hou er persoonlijk niet van.. Ben een vrij sterk persoon door wat ik gaande weg in mijn leven heb meegemaakt. Ik was altijd erg zeker van mijn uiterlijk en heb me nooit ingehouden.. Ik deed wat ik doen wilde en deed het op me eigen manier. Liefde heeft me leven beinvloed zonder dat ik dat wil, constant bewust zijn van mijn uiterlijk, bewust moeten zijn van wat ik zeg. Alles lijkt zo perfect..
En bovenal, Zij lijkt zo perfect, sterk en zeker van haar ding..
En ik voel me klein, onzeker en geen idee meer wat ik er mee aan moet..
Zoals mijn verhalen hier in Mydiary klinken lijkt het alsof me leven om die liefde draait, alsof ik altijd ongelukkig ben.. Ik ben best wel gelukkig hoor en ik heb nog wel een leven naast mijn liefde.
Die liefde is alleen iets waar ik geen raad mee weet en ik denk dat ik veel van mijn leven wel onder controle heb.. Maar dit..
Je moet nooit alles vanzelfsprekend vinden,
want als je alles kwijt bent besef je pas hoe verwend je bent.
Nooit zeker zijn van dingen, want tijd verandert alles.
Je kunt nooit zeker zijn van alles.
Een groot deel bepaal je zelf maar er is een deel dat je niet kunt voorspellen, voorkomen.
Dat gebeurt gewoon zoals het moet gebeuren.
Altijd wilde ik de touwtjes in handen heben zeker zijn van me zaken,
en nu weet ik niet wat me te wachten staat. Zal het me lukken?
vliegweg, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende