sinji syndroom 3

en als de wereld slechts een op een stapeling van gedachtes en dromen zijn ?
waar iedereen maar een figurant is
hoe is het dan mogelijk te verdwalen ?

misschien omdat het in "de spotlight" staan veel eist
en je constant wordt bekeken door jezelf
en je nimmer vrij bent van de kritische blik

een blik die je van de figuranten niet hoeft te verwachten
zij hebben in dit stuk toch al weinig inhoud

wat als het uitgebreider is ?
en het een groter geheel zou zijn
zou dan de blik van de ander iets uitmaken ?
en zo ja hoe kan het dan dat het dan uitmaakt ?
zijn het dan geen figuranten meer maar werkelijke acteurs of mede schrijvers
bedenkers van de wereld ?

wat als de wereld een samen voeging is van alleen maar sinji syndroompjes ?
en we ondergeschikt zijn aan de ene die het meeste invloed kan uit oefenen ?
en welke is dat ?
bedenkend dat het maar een valse realiteit betreft ?

en als het een valse realiteit betreft ?
hoe kan het dan dat mensen zo veel dingen zo erg aantrekken ?
het zijn immers of figuranten of acteurs ?
of zijn zij het besef ook kwijt dat het maar een groot toneel spel is
en nemen zij de dingen ook serieus ?

nee zo serieus nemen zij het niet, anders was de wereld wel een mooiere plek, waar mensen zich meer in zouden zetten en zich beter zouden gedragen

nee dit is maar een syndroom van 1
met figuranten en acteurs
die zelf te veel eer op willen eisen
denkend dat zij het zijn die de wereld vormen
of dat ze enig controle hebben over de droom die wij leven noemen

anders was het misschien wel een mooie wereld geweest
dan was er samen hang en samenwerking
samen spel en werden de dingen gedeeld
al dat is er niet
in de droom van de ego

deze figurant is opzoek naar de dromer
zodat deze kan stoppen
en het lijden kan ophouden

en wat als ik sinji zou zijn ?
zou ik niet dan moeten stoppen met leven ?
of zou ik zoals ik al doe
door moeten gaan tot het bittere einde
steeds werkend naar een goed iets dat voor ieder fijn en plezierig is ?
wat als ik sinji zou zijn ?
hoe had ik kunnen verdwalen ?
en hoe kan ik het in hemels naam recht zetten ?

er is geen einde
als je het begin niet meer herkent

het begin is belangrijk
als je het einde wil snappen
maar meeste figuranten en acteurs
kijken liever niet naar de oorsprong aller dingen
niet naar het begin van de droom
omdat ze dan beseffen
dat het slechts acteurs zijn en figuranten
in een droom van een ander

ik ben maar de droom van een poët
maar de droom van een ander
en hoe graag ik ook wil
ik kan het niet veranderen

maar ik weet iets
en dat is al meer dan de meeste acteurs en figuranten ooit zullen hebben
31 jul 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van mahakala
mahakala, man, 47 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende