Er zit de afgelopen tijd steeds een vet mooi meisje bij me in de trein. Ik val niet op vrouwen, als in: ik word niet verliefd of opgewonden, maar ik denk weleens "Goh, wat is zij mooi!"
Gewoon bewondering, verder niets.
En nu zie ik haar dus elke ochtend. Ze ziet eruit als Sneeuwwitje, maar dan met enorm blond haar. Dat haar was het eerste dat me opviel. Zo lichtblond dat het bijna wit is. En dan dat bijna ziekelijke, bleke gezichtje erbij. Even dacht ik een albino-meisje voor me te hebben. Albino's vind ik cool. Maar ze heeft helder blauwe ogen. Van die kille, lichtblauwe ogen. Een winterprinsesje! Met een ontzettend mooie, lieve, ietwat zwoele glimlach.
Ik vind haar echt ontzettend mooi! Ik zou bijna op haar schouder tikken en een "Wat ben jij mooi!" naar haar fluisteren, maar dat komt zo raar over. Beetje creepy ook. Dan denkt ze vast dat ik iets van haar wil. Dus ik blijf haar in stilte en op afstand bewonderen.
Ijsprinsesje van een jaar of 19, mocht je dit toevallig lezen: ik vind je prachtig! Niet op een creepy manier