Soms
Gewoon op een dag als deze.
Veel gedaan, activiteit die groots te noemen is.
En dan.. een moment waarop je even niets meer hoeft.
Niets meer kan en totaal uitgeblust bent.
Moe en op tot aan de bodem van je extra energievat
Instortend.
Wat wil je?
Wat moet je?
Waar ga je voor?
Wat is het doel?
Lusteloos.
Angst
Verdriet
Boosheid
Grote vraagtekens
Heel veel vraagtekens over het hoe en het wat
Maar vooral waarom.
Ik word niet gehoord.
Bewust of onbewust?
Zij horen mij niet.
Met opzet?
Dagelijks triggers.
Heelt mij dat?
Veel strijdende gedachten.
Welke kies ik?
Soms wordt het gewoon net wat te veel.
Maar benoemen waar ik dan op vastloop is het weg.
De motivatie om te vechten.
De energie om te vinden.
Kan gewoon even niet meer door speuren
Naar dat wat goed is.
En als ik constant op dit punt moet stoppen
om de ik te blijven die van me verwacht wordt
zal ik niet verder komen.
Soms,
gewoon op een moment als dit
in een situatie als deze
wens ik gewoon even stil te blijven staan
met als doel om me heen te kunnen kijken
en te zien waar ik nu sta
maar vooral; waar ik heen wil.
Soms
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende