sorry
ik ben een verbitterde man geworden
ouwe lul als ik kijk met wie en wat ik me omring
verbitterd en koud
naja de warmte laat ik niet echt zien, want het doet me meer pijn dan dat het me comfort brengt
en tja die pijn ga ik nu niet ten toon stellen.
liever de pijn die niet van mij is maar ik zo zeker wel voel.
ik dacht ooit iets te worden, maar nooit gedacht dat ik dit zou zijn.
de wil is er niet, en de hoop gevlogen
had zo graag anders in mijn schoenen gestaan, of eigelijk niet ?
dat is het manko, ik weet niet wat ik wil
wat ik kan en wat ik doe
mezelf naar de klote werken ?
en waar voor ?
gek scherend maken mensen grappen over hoe ik en anderen als eerste er aan gaan,
ze zouden moeten weten en eigelijk zelf mee moeten maken.
ik dwaal weg in gedachte en dromen
maar geen zijn fijn
niet bang voor de dood, niet mijne
maar de ander, die is eng, dat is eng.
naja zorg er maar voor dat jullie niet verdwalen in het leven.
sui, man, 47 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende