Speedverslaving? para's en gezinscrisis

Oke. Even een heel grote dikke vette update. Ik ben echt al een halfjaar niet meer op MD geweest, maar nu is het wel echt nodig.

Ik weet niet of ik op MD ooit eerder over mijn broertje geschreven heb... Ik denk het wel eigenlijk. Anyways. Mijn broertje is 19 jaar. Hij heeft PDD-NOS, wat ik waarschijnlijk ook heb. Toen hij 14 was kreeg hij foute vriendjes, is begonnen met alcohol, roken, wiet etc. En dat is een beetje uit de hand gelopen. Ik hoorde hem voor het eerst over speed toen hij 16 was denk ik. Hij had toen met zijn toen 12 of 13 jarige vriendinnetje 3 nachten doorgehaald op de 'pep'. Ik had toen geen flauw idee wat dat inhield dus ik liet het er maar bij. Had ik er toen maar meer van gezegd of meer op gelet... Nu, 3 jaar later, gebruikt hij al 2 jaar lang dagelijks speed. Daarnaast blowt hij dagelijks en gebruikt hij regelmatig pillen en god weet ik wat nog meer...

Ongeveer anderhalf jaar geleden begon hij achterdochtig te worden. Hijzelf en zijn toenmalige beste vriend noemden dat 'para's'. Paranoide dus. Hij dacht dat mensen tegen hem samenspanden of hem voor de gek hielden of uitlachten. Was altijd heel vervelend en heel moeilijk om hem daaruit te halen. Hijzelf en zijn beste vriend zeiden beide dat dat hoorde bij het gebruik van speed, en dat het zoiets was als een bad trip en na een paar uur wel weer voorbij zou zijn. Aan het begin was dat ook zo, dus ik was naïef genoeg om ze te geloven. Na een tijdje werd het steeds erger. B. kon ontzettend kwaad worden als hij in een para zat. Het lukte op een gegeven moment niet meer om hem eruit te halen. Ook duurden de para's langer dan een paar uur. Toen begon ik me pas zorgen te maken. Ik vertelde het tegen mijn vader, waar mijn broertje woont. Mijn vader werd natuurlijk kwaad. Hij wist dat B. drugs gebruikte, maar dat het zo extreem was wist hij niet. Ik was er ook pas net achter toen, maar ik wist wel dat hij mijn hulp niet zou accepteren.

Naarmate te tijd verstreek is alles geëscaleerd. Ik ga niet alles uittypen, want het is een veel te lang verhaal. Daarnaast weet ik ook niet alles aangezien ik zo ongeveer 120km van mijn ouders en broertjes vandaan woon op kamers. Natuurlijk kreeg ik wel veel mee. Mijn ouders vertelden mij veel van wat er gebeurde en ik had zelf het meeste contact met mijn broertje.

B. werd steeds meer paranoide. Hij ging ALWEER naar een nieuwe school. Hij wisselt ongeveer elk jaar van school omdat hij zijn havo diploma nog moet halen, maar dit niet lukt omdat hij nooit naar school gaat... Dit jaar was zijn laatste kans, had papa gezegd, als hij dit jaar zijn havo niet zou halen zou hij niet meer thuis hoeven komen. Papa had immers al veel geld geïnvesteerd in normale middelbare scholen, VAVO's en dit jaar uiteindelijk een peperdure priveschool. Aan het begin van het schooljaar ging het goed. Daarna begon B. te denken dat de school zich tegen hem keerde. Volgens hem had papa tegen de leraren gezegd dat ze B. van de drugs af moesten houden. Dit omdat een leraar hem gezegd had dat er geen wiet toegestaan was op het schoolplein. Dat het logisch was dat je aangesproken werd als je midden op het schoolplein een joint gaat zitten draaien en oprookt, had B. op dat moment niet meer door. De school para's werden steeds erger. B. dacht dat de leerlingen tegen hem op gezet werden door de leraren, en dat hij afgeluisterd of gefilmd werd op school. Even later is hij daar dus ook met zijn school gestopt.

Daarna zat B. dus thuis. Maar ook daar ging het niet goed. Een dag zat hij alleen thuis, toen hij opeens de stenen van de oprit zag bewegen. Hij werd helemaal gek en heeft in paniek mijn vader opgebeld. Die zat in een meeting en kon dus niet opnemen. Daarna heeft B. mijn moeder en broertje ook nog gebeld geloof ik. Uiteindelijk heeft hij 112 gebeld. Hij heeft gezegd dat er een aardbeving was en er een gasleiding stuk was, vandaar dat de oprit bewoog en hij gas tussen de stenen door zag komen. De alarmcentrale heeft toen politie en brandweer naar ons huis gestuurd. Toen ze daar aankwamen was er dus niks aan de hand. Toen ze dit tegen B. zeiden werd hij natuurlijk boos en zei dat de politie hem gewoon niet serieus nam. De politie heeft mijn vader toen opgebeld, die vanuit zijn werk meteen naar huis gekomen is. B. werd toen alleen nog maar kwader toen hij zag dat ook papa hem niet serieus nam. De politie heeft de drugs van B. in beslag genomen geloof ik. Pap heeft toen met B. gesproken. Normaal ging dit altijd goed, maar dit keer was B. niet voor rede vatbaar. Ten slotte heeft papa gezegd dat hij op deze manier niet met B. wilde praten. Hij heeft de afspraak gemaakt dat hij de oprit zou filmen en de dag erna de opname aan B. zou laten zien. Als de stenen nog steeds zouden bewegen zou B. 10.000 euro krijgen. Zo niet, zou B. zweren nooit meer speed te gebruiken. B. is hier na een hoop gezeik mee akkoord gegaan, maar wel pas nadat er zwart op wit een contract over opgesteld is.. De dag erna hebben ze inderdaad samen naar de opname gekeken, maar B. zag de stenen nog steeds bewegen. Toen hebben ze de afspraak gemaakt dat B. eerst 24u 'clean' moest zijn voor de afspraak doorging. De dag erna heeft B. dus nogmaals naar de opname gekeken en toen was er inderdaad niks aan de hand. B. heeft toen gezworen nooit meer speed te gebruiken.

De eerste paar dagen ging het goed. B. blowde wel meer toen, maar ja, liever wiet dan speed. Na een paar dagen verviel hij helaas toch weer in zijn oude patroon, ondanks dat B. zegt niet verslaafd te zijn en te kunnen stoppen wanneer hij dat wil.

Intussen mag B. al geruime tijd niet meer bij mijn moeder thuis komen. Hij had haar al meerdere keren bedreigd en eet al het eten op wanneer hij wel binnen is. Daarnaast bedreigde hij mij en mijn broertje ook vaker en heeft hij al vaker naar ons geslagen, geschopt etc. Hij heeft zijn sleutel ingeleverd en alle sloten zijn vervangen. Mijn moeder was bang voor mijn broertje en het ging bij haar thuis niet langer. Bij papa ging het nog wel goed tot op dit punt.

Op een avond toen papa thuiskwam van het werk zag hij dat B. heel het huis overhoop gehaald had. Hij was op zoek naar iets, maar ik weet niet meer wat. Vast afluisterapparatuur ofzo. Ik vind dat papa al HEEL erg geduldig is geweest met B. en echt veel te tolerant, maar op dat moment ging het niet meer. Papa is verschrikkelijk boos geworden. Hij heeft B. gezegd dat hij zijn sleutel in moest leveren en kon vertrekken. De dag erna heeft mijn andere broertje mij geappt dat B. het huis uit gezet was. Ik was toen net op kamp en kon dus niet terug komen naar mijn ouderlijk huis. Ik heb toen met B. gebeld. Hij zei dat hij het huis uit gezet was en 's nachts buiten geslapen heeft. Ik heb hem gevraagd waar hij was en waarom hij niet bij zijn vrienden was gaan slapen. Hier gaf hij niet echt duidelijk antwoord op. Het hele telefoongesprek bestond er alleen maar uit dat hij heel kwaad was en in de telefoon liep te schreeuwen wat voor ***hoer mam was en papa een flikker is en iedereen dood kon vallen en k*nker dit k*nker dat... Niet heel leuk dus. Ik heb toen nog met papa gebeld en papa zei dat B. terug naar huis mocht komen onder de voorwaarde dat hij hulp ging zoeken, oftewel dat hij naar een afkickkliniek zou gaan. Dit heb ik toen tegen B. gezegd. Ik heb pap en mam nog laten weten waar B. uithing en waar hij geslapen had. Papa heeft nog foto's gemaakt van hoe het huis er toen aan toe was. B. had overal zwarte en gele verf op de buitenkant van het (witte) huis gegooid en een graf uitgegraven in ons grasveld. Daarna heeft papa aangifte gedaan tegen B. Heb me tijdens het telefoongesprek maar groot gehouden, maar erna heb ik bij mn kampmama zitten janken als een klein kind.