Speekselproducerend geluid

Godverdetyfesdegodver, IK WORD SCHIJTZIEK HIER.

Vanmiddag "gezellig" met mijn moeder koffie drinken, jezus, is het echt normaal dat ik zoveel moeite moet doen om gezellig over te komen? Echt met alles kom ik pinnig over en dan doe ik al zo hard mijn best.
SCHIJT
Vanavond is mijn vader er niet met eten, mijn moeder wil dat gezellig koken etc etc wat mijn zusje en ik lekker vinden maar ik ben echt des duivels NU AL. Dat gaat lekker.
Altijd als mijn vader weg is doe ik keihard mijn best een gesprek gaande te houden. Zodra ik stil van dan is het ineens STIL, en dan bedoel ik ook doodstil. Je hoort andermans kaken malen en smakken en speeksel producerende geluiden en het is smerig. En niemand zegt was.
Oke ben ik nou totaal contact gestoord (nee dat ben ik niet, en waag het niet te zeggen dat ik dat wel ben) want de mens is een kudde dier, een gezeldschapsdier, een sociaal wezen, en daarbij hoort dus... jawel dat is juist: communiceren. Waarmee ik dus niet bedoel speekselgeluiden uitwisselen.
Mijn idee van een geslaagde avond is dat het gezellig is geweest, vele gesprekken, lekker gelachen alom gezelligheid dus.
Hun idee (lees moeder + zusje) is zwijgen als een graf. WHOEHOE wat een gezelligheid, ik knap bijna uit mijn vel, wajo, echt niet te overtreffen. Dat speekseluitwisselende geluidproducerende gezeldschap.

SCHIJT zoals ik al zei

Ik werd gelijk weer helemaal woest ( lees: stoom uit mijn oren en neus) toen mijn moeder er over begon dat ik als ik niks zei wel erg duidelijk non verbaal liet merken dat ik het niks vond. JA HALLO, dan zeg ik eens niks en dan mag ik niet eens uitstralen dat ik iets vind. Nee ik moet denken: goh wat een dolle boel, iedereen zwijgt als een graf, wat dolletjes. Hilarisch gewoon. Niet te overtreffen deze stilte.
Zwijgen is 0 waard, niks goud waard. Goud is voor de sociale mensen, die een stilte op hun tijd weten te waarderen maar niet als monniken hun hele maaltijd in stilte nuttigen.
Flikker toch op.

En dan ook nog dit: Als jij er niet bent dan praat U. (zusje) veel meer tegen papa en mij.
NOU WORDT DIE MOOI.
Als ik er WEL ben, en ik ben moe (dus niet nonverbale uitstraling heb van amehoela wat een stelletje sufferts hier) dan zegt ze OOK niks. Is het nu mijn schuld, dat ik WEL sociaal ben en dus een gesprek aan ga dat madam niks zegt. Nou hier komt goed nieuws: ik hoop binnen een half jaar de deur uit te zijn. Hoeven jullie alleen nog maar in de weekenden naar mijn stiltevullende gesprekken te luisteren. HIEP HIEP HOERA

Godverdomme