spiritualiteit, geloof?

Wat is dat eigenlijk, spiritualiteit. Heeft het echt met geloof te maken? Of met je eigen innerlijke geloof en krachten?
Ik worstel al een tijdje met mijn gevoelens tegenover het geloof, eigenlijk pas echt serieus sinds de vader van mijn ex-vriend zich heeft opgehangen. Iets wat een zwarte pagina in mijn leven heeft achtergelaten. Ik heb het daar ontzettend zwaar mee gehad, mede omdat hij altijd (toen ik nog verkering met zijn zoon had) dreigde met deze actie. Nu is het alweer bijna 3 maanden geleden dat hij het heeft gedaan.
Ik had nooit verwacht dat iemand die daarmee dreigt het ooit zou doen, hij deed het helaas toch.
Hij geloofde, in God! Daarom zocht hij ook nooit proffesionele hulp, want hij zei altijd "ik praat met God en dat is genoeg'. Hoezo genoeg, heb je echt met hem gesproken? En wat heeft hij je dan gezegd? Dat het bij Hem alleen maar vreugde en vrede is en dat het goed is om zelf te beslissen om naar Hem toe te gaan? Is dat een reden om je aardse geluk achter te laten. Ik geloof echt wel dat je een moeilijke tijd achter de rug hebt, maar je vrouw en kinderen hebben je niet in de steek gelaten, maar jij hun.
Nu ik dit zo schrijf heb ik door dat ik eigenlijk tegen jou praat, misschien is dat ook wel omdat ik teveel vragen heb......
Jouw vrouw zei dat je zo'n vredige uitdrukking op je gezicht had toen je overleed. Ik hoop dat dat is omdat je je hemelse geluk hebt gevonden, ik hoop voor je dat het daar goed is.
Door deze gebeurtenis en de dingen die daarbij gezegd zijn, ben ik sterk gaan twijfelen of er een God is, of iets wat daarop lijkt. Ik heb altijd geloofd dat er meer is dan dit aardse leven, er zijn teveel dingen gebeurd waardoor ik dat denk, maar is er echt een God?
Omdat hij zo geloofde en vredig stierf ben ik steeds meer gaan geloven dat er meer is. En ik voel me daar over het algemeen erg goed bij. Soms mis ik wel de bevestiging, maar misschien moet ik die ook wel bij mezelf zoeken, het geloof komt immers uit jezelf, daar heb je niets of niemand voor nodig.
Ik heb de bijbel gekocht en ben begonnen met lezen, maar wat is dat een opgave zeg, al die verhalen! Een boek van 2500 bladzijdes, dat lees je niet zomaar uit.
Soms zou ik wel naar de kerk willen, alleen weet ik niet of ik daar mijn antwoorden wel vind. En gaan ze daar wel zo met het geloof om op de manier dat ik het prettig vind.
Ik denk dat ik nog wel 100 vragen zou kunnen opschrijven, maar heeft het zin? Ik denk dat ik het maar op me af laat komen, het gevoel komt vanzelf wel........ hoop ik!