stoppen

het lijkt me verstandig om te stoppen met de band, muziek in het geheel
muziek is voor de slaap kamer en de momenten, niet omdat het moet.
met die instelling kan ik niet plezier beleven
laat staan dat ik een gevoel of flow kan vinden in die muziekanten van de band
ja ik kan het wel maar niet met alle, en zij die ik dan niet kan voelen willen ook niet voelen

ik denk dat ik er mee nok, klaar er mee
het is waardeloos tijd verspillen dat vindt de gitarist die niet kan voelen ook
en hij heeft me overtuigd, niet op de zelfde punten maar wel dat het nutteloos is
het is niks waard om te denken aan een band met negatieve gevoelens
en niet te voldoen aan eisen

ik kan toch al niet voldoen aan eisen
daar is iedereen bij mij aan het verkeerde adres
ik kan veel geven maar niet op comando
en niet op verlangens die ik niet deel.

ze gaan maar opzoek naar een echte basist
iemand die nog droomt van glorie dagen
want die dromen heb ik niet
glorie dagen ?
wat denken ze wel ?
als ze dat willen moeten ze maar leren voelen
want zonder gevoel geen muziek
slechts een domme copie.

ik zie hier geen heil in
kan wel hun dromen zien
maar het zijn niet mijn dromen
en dus ben ik een vreemde eend in de bijt
tijd om te vertrekken denk ik.
want dit gaat nergens heen waar ik wil zijn.

maar ach muziek vrienden
veel van die zaken zijn het zelfde
hoe veel heb je er eigelijk ?

op dit moment heb ik meer vrienden die ik vijanden kan noemen dan vrienden
vijanden, zij die een andere kijk op het leven hebben
en daarin jou kijk trachten te ontkennen en vernietigen onbewust of bewust
daarin het leven onmogelijk makend

ach wat moet je met mensen ?
t zijn maar mensen
wat dat betreft kan ik wel bij de elite horen
want mensen zijn slechts kudde dieren die geslacht moeten worden omdat ze te veel grazen en alles kapot maken zonder enig besef

zo zit ik ook wel eens te denken om te stoppen met md
maar dat is net roken, verslaving
dus wanneer de tijd komt zal ik wel stoppen
en dan op een tijd zal ik wel weer terug komen

ik heb geen zin meer
in niets
het kan me gestolen worden
het kan me verrotten
wat is het nut

en dan morgen dat stomme sterretje halen
die ranzige RFID die zo niet gezien wordt door de massa die ieder jaar hun vrijheid vieren
"vier vrijheid" wat is dat meer dan een bevel om de gebroken vrijheden te vieren om zo de gebreken te ontkennen ?
RFID morgen hoor ik ook bij de club
heil de bankiers
maar ach niemand zal het enig reet wezen
dus wat zou ik me druk maken om hen die zo denken ?
zo ook met mijn band
die zien ook liever de gevaren niet
die zien ook niet de dictatuur van het geld
en erger nog,
wie een beetje opgelet heeft afgelopen week kon zien hoe de bankiers het amerikaanse congres buiten spel zette
maar ach
niemand let op

waarom doe ik de fucking moeite nog ?
waarom is de wil om te leven nog zo sterk ?
liever ben ik dood
verlaat ik de godvergeten wereld met de domme mensen
want dat zijn ze, domme mensen die weer in de val van totaliteit vervallen
blind volgen en anders de mantra herhalen "je kan er toch niks aan veranderen"
blijf het zeggen en geloven
domme mensen

moge er snel een EMP komen die alles stil legt
want dan zal het weer enigzins recht gezet worden.

wat zou dat een zegen zijn.

nucleare oorlog, tja erg destructief, maar wat maakt het uit ?
liefde is verworden tot een gedachte die na lust komt
gevoel is een sensatie die slechts bestaat in de ego van mensen
want ware dat niet zo, dan zou de wereld er een stuk beter uit zien.

bang zijn is niet erg
zolang je je angsten niet ontloopt

ik ga mijn gevoel niet verliezen omdat iedereen dat verlangt om harmonie ?? te bewaren
moge de morgen die de hel brengt snel aan breken
want wat is hel anders dan de confrontatie, de onvermijdelijke confrontatie met de angsten.
en iedereen dient door hel te gaan wanneer ze de angsten verdrukken en ontlopen.

op een dag zal het collectief belang je duidelijk worden
en dan mag je maar hopen dat er nog een collectief is
want anders sta je net zo alleen als ik in deze.
en we zijn niet alleen, maar wanneer mensen niet meer samen durven te voelen
dan is er niets dat werkelijk samen zijn genoemd kan worden.

ik ben bang dat het voor de meeste mensen te laat komt
het besef
en dat komt neit door het gebrek van mijn woorden en doen
niet door het gebrek van dat van anderen die zich iedere dag inzetten en werken om wakker te maken
het is het gebrek van de ego's
jullie ego's die krampachtig vast houden aan valse waarden en valse goden.

tot in de hel mijn vrienden
ik zwaai wel door het raampje van de ovens
moge jullie de hemel verwarmen met de verbranding van de ego's
moge jullie voelen wat het vuur werkelijk is
en tot in keer komen dat dit leven weer een leven van verspilling en lust is geweest.

adjeu mon amour
je suis fini.