Dit was het dan. Dag brave ik, hallo nieuwe levensgenieter. Ik ben altijd al een levensgenieter geweest maar dan meer met familie, vrienden, de natuur, uitstapjes je kent het wel. Het wordt tijd dat ik mijn horizon ga verbreiden. Als (bijna) 30 jaar jonge schone, heb ik het gevoel dat de bloei van mijn leven een beetje aan mij voorbij gaat. Ik vind, ook een vrouw mag ten volste genieten van haar seksualiteit. Maar ook dit gaat dus helemaal aan mij voorbij. Mijn relaties tot nog toe waren niet echt een succes en echte goeie bedpartners heb ik ook niet echt gehad. Mijn laatste ex was al helemaal een ramp en als braaf vrouwtje, die weigerd mannen van op stap mee naar huis te nemen, kun je je misschien wel voorstellen dat de seksuele frustratie hoog op loopt.
Dusssss, het wordt tijd om de bloemetjes eens buiten te gaan zetten. En als ik geen man mee naar huis wil nemen, dan moet ik misschien maar met hem mee naar huis
Ik moet hoe dan ook binnenkort echt een keertje zeer goede sex gaan hebben. Een zwaar seksueel gefrustreerd mens is natuurlijk ook niet het meest vrolijke mens. In het verleden heb ik wel eens een paar onenight stands gehad maar die tijd 'ligt achter?' mij. Dit is wel al heel wat jaartjes gelee. Ma bene, We zullen zien.
Tot die tijd blijft het bij fantaseren en geloof me ik fantaseer me gek de laatste tijd.
Gisteren avond (vanacht, jaa alweer) kwam mijn ex de kamer op, net toen ik lekker aan het fantaseren en mezelf aan het verwennen was. Niet te geloven, net toen ik bijna tot mijn hoogtepunt kwam. Ik probeer nog cool te doen en maar hopen dat hij niets door heeft. Blijft hij me de hele tijd met zo n blije grijns op zijn muil aankijken. Toen wist ik eigenlijk al bijna zeker dat hij wist waar ik mee bezig was maar ik deed hoe dan ook alsof mijn neus bloede. Toen hij bleef staan(hoopte zeker dat ik hem uitnodigde om me te helpen) riep ik een beetje geirriteerd 'wat is er nou? wat sta je daar te kijken? ga slapen mens.' Gelukkig begreep ie de hint en was ie vertrokken. Mijn opwinding helaas ook. Maar goed, ik laat mijn eigen plezier niet (meer) verpesten door hem. Zeker niet wanneer er nog een tikkie geillheid door mij heen stroomt.
Ogen dicht, ex uit gedachte en lekker verder. Ik kan me eigenlijk daarna niet eens meer herinneren dat ik in slaap ben gevallen. Toch blijf ik erbij, met een lekkere man was het vele malen beter geweest!
Vanochtend vroeg hij aan mij; 'wat was je vanacht nog aan het doen?' Ik; 'Oohw, nog n beetje surfen.'
hij; 'En daarbuiten?' Ik ; 'uuhhm, niets?!' "ohw, um, ja nou ja, dacht dat je het misschien toch niet door had.' Hij; 'Ohw, dus toch he, ik wist het wel!' Met een dikke grijns op zijn gezicht.
Nou ben ik een beetje in de war want moet ik nou eigenlijk niet lachen?! Jij, ligt in een ander kamertje terwijl je weet dat je ex - die je niets liever dan wet dan ook terug wilt - zichzelf licht te bevredigen in de kamer ernaast en jij bent niet uitgenodigd. Ik weet niet of ik wel kon lachen als het andersom was, ma bene! Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd
Duimelotje