** Studeren in de zon

Mijn vorige verhaaltje heb ik geschreven, op MD gegooid en daarna nooit meer naar gekeken, dus ik heb alle lieve reacties helemaal gemist! Bij deze; bedankt

Ik ben in de laatste 3 weken van mijn Bachelor aanbeland. Aankomende vrijdag heb ik het tentamen Orgaanoverschrijdende Aandoeningen en twee weken daarna het tentamen Veterinair Klinisch Redeneren.

Voor OA heb ik nog niet genoeg gedaan. Ik heb (bijna) al het onderwijs wel voltooid, maar ik heb ziekteleer nog niet echt bekeken en ik ben nog niet keihard aan het leren geweest. Het is moeilijk. Al het onderwijs van dit vak is online geweest, terwijl juist in dit vak de praktische handelingen zoals hechten, injectietechnieken en chirurgische technieken aan bod zouden komen. Mijn motivatie voor de uni heeft ondertussen echt het nulpunt bereikt. Ik moet ervoor strijden om mezelf achter de laptop te zetten, en vervolgens valt alle informatie zo door de gaten in mijn hersenen heen. Ik heb het maar geaccepteerd. Een voldoende, daar gaan we voor. Het zou leuk zijn als het lukt om een 8 of hoger te halen, maar door corona is een bepaald vak komen te vervallen waar ik eigenlijk op had gerekend voor mijn cum laude lijstje. Zonder dat vak is het niet mogelijk. En daar heb ik vrede mee. Ik heb de afgelopen drie jaar keihard mijn best gedaan en ik heb die cum laude niet nodig om mijzelf daaraan te herinneren.

Werk gaat daarentegen echt fantastisch. Ik ben nu echt bijna een jaar in dienst, ik voel me helemaal geaccepteerd en ik leer nog elke dag nieuwe dingen. Ik twijfel nu heel erg om in plaats van mijn onderzoeksjaar gewoon een half jaar full time te gaan werken om daarna aan de reguliere master te beginnen. De kans is steeds groter aan het worden dat ik niet in september met het onderzoek zou kunnen starten en niemand kan mij antwoord geven op de "wanneer dan wel" vraag. Het onderzoeksjaar zorgt al voor een jaar studievertraging, en ik geloof niet dat ik daar nog drie maanden, of misschien zelfs wel een half jaar, aan vast wil plakken. Ik moet een mailtje gaan sturen naar mijn onderzoeksbegeleider en naar degene die de Honours Master begeleidt, maar ik stel het steeds uit. Misschien juist wel omdat ik zo twijfel. Die onrust slaat af en toe op mijn nachtrust. Ik werd afgelopen week een paar keer rond 03:00 wakker om eens lekker een paar uur te gaan piekeren. Dat is echt helemaal niets voor mij.. Ik zal mezelf vandaag of morgen dwingen een mailtje te sturen.

De afgelopen twee weken heb ik ook nog bij mijn moeder gewerkt, en ik heb haar bijgestaan in de spoeddienst. Dinsdag heb ik de allergaafste casus ooit gezien. Er kwam een hondje met moeite met ademen en misselijkheid. Röntgenfoto's lieten een hernia diafragmatica naar het pericard zien: de buikorganen waren door een gat in het middenrif en een gat in het hartezakje in het hartezakje terecht gekomen. Ik mocht de dierenarts die het ging opereren assisteren. De hond is ondertussen weer lekker thuis aan het herstellen.

Hardlopen gaat ook helemaal fantastisch! Ondertussen heb ik een echte hardloopcoach. Haar heb ik in de arm genomen omdat ik in september de salomon 4 trails wilde lopen. In 4 dagen in Oostenrijk van Imst naar Nauders, +/- 28 km per dag met 1500-2500 hoogtemeters per dag, daar had ik wel een trainer voor nodig. Maar het evenement is ondertussen afgelast. Ik heb besloten het toch te gaan doen, maar dan gewoon zelf. Ik denk met Roán. Het trainingsschema wat deze coach opstelt heeft mij uit mijn plateau gehaald en mijn motivatie echt een giga boost gegeven. Laatst heb ik mijn 10K personal record verbeterd! 53 minuten en 39 seconden! Dat is voor de langzame loper die ik eigenlijk ben echt fantastisch. Om te trainen voor het avontuur in Oostenrijk heb ik een SNP vakantie naar Zwitserland geboekt (voor 22 juni, het wordt wel spannend of dat door gaat) om daar de wandelingen van SNP in de ochtend te doen en 's middags te gaan rennen. Vriend mag voor zijn verjaardag op mijn kosten mee. De honden gaan ook lekker mee. Daarnaast heb ik nog plannen om een paar keer deze zomer op een camping in de Ardennen en in Duitsland te gaan staan om van daaruit wat loopjes met hoogtemeters te maken. Lekker in mijn eentje, daar heb ik nu al zin in. Ik hoop dat het straks allemaal weer een beetje mag. Misschien dat kamperen nog lastig zal zijn, dan zal ik een hotelletje moeten boeken.

Nu ga ik weer braaf op het platje naast mijn balkonnetje zitten studeren in de zon.


Tijdens die fantastische operatie


Terwijl Vriend lekker op de fiets mee was, zeer gezellig