t verval van liefde

iemand die me dicht bij het hart ligt, in het hart ligt zei me dat mijn afwijking liefde was...
misschien is dat wel zo, liefde als afwijking, nooit echt zo benadert maar wat als het de afwijking is..

afwijking in de zin van minder voorkomend.
wie gelooft er nu nog in de liefde ? wie vecht er nu nog voor de liefde ?
sex is een omgangs vorm aan het worden.
mensen zien de meer waarde van liefde niet vaak meer, trouwen op voorwaarden
dat is toch niet mogelijk in liefde ? dat wat onvoorwaardelijk is?

dat romantische gezwijmel van mensen en die haat wanneer het even neit mee zit.
slechts een slap aftreksel van ware liefde,
ik walg echt van dat soort mensen af en toe, want zij zijn het die klagen over alles en nog wat, klagen over het verval van normen en waarden maar liefde is maar een ding waar je slechts het plezier van wil hebben.

hell liefde is hemel en hel in een pakketje, lief en leed deel je onvoorwaardelijk, omdat het niet anders kan, je kan geen voorwaarden stellen aan geluk of leed, dat overkomt je en daar dien je mee te dealen,
en je kan je wel afzetten als de een zich kut voelt of een dip heeft maar is dat dan nog liefde ?
en heb je jezelf dan wel lief ?

mijn liefde is moordend, want werkelijk, als dat nodig is om lief te hebben dan is dat wat ik doe, als ik bloemetjes moet delen op de grote markt so be it, liefde is liefde, en ik kan niet een voorwaarde stellen aan liefde dat is en niemand kan het buigen, het idee dat het te buigen is of vast te pakken is een idioot gedachte goed, liefde is niet in geld of materie uit te drukken, slechts in het delen de liefde laat zich niet voor het karretje spannen van de wil van de mens, het leeft los van de mens en de mens kan kiezen of delen, liefde laat zich niet bedwingen noch ontsnappen, het is alles en overal, en niets kan ontkomen aan liefde, je kan het ontkennen wanneer je geen zin heb of afzeiken als het niet uit komt, maar verwacht dan geen geluk of te gekke tijden.

liefde is het meest krachtige dat er is, en als zij demonen wil dan maakt ze die om de mens terverantwoording te roepen, en de demonen dienen dan de liefde te vinden om te tonen dat ze lief hebben en niet willen zijn dat wat ze zijn en waarvoor ze zijn.
en daar is de test van de liefde.

liefde is god en het voertuig is slechts dat wat je gebruikt om liefde te voelen
en in liefde te verkeren.

niets liever zou ik lief hebben en heb ik lief, zelfs in het ergste dat ik moet doorstaan, en mee moet maken, alles is in dit geheel een vorm van liefde.

als ik zeg ik lief jou of ik hou van jou, dan is dat tijdloos, omdat liefde geen tijd heeft, omdat het slechts in tijd verkeert wil niet zeggen dat het aan tijd gebonden is.
het voertuig is in tijd versleuteld maar dat is niet de versleuteling van liefde, die is zo vrij om te gaan en te staan waar ze wil.

jammerlijk zijn mensen zo verknocht aan hun materiele genot dat ze vergeten dat hun leven niet materieel is, maar dat het slechts een materiele ondergrond heeft die wij ervaren.
materie is als schrijven, een beeldende vorm van uitleg over wat is

naja van hier uit kan ik zo makkelijk vertellen maar liefde is een gevoel en een beleving die verder gaat dan je lief is..

als ik je dit zou kunnen geven, een ieder die dit leest, dit begrip, dan weet je dat het slechts maar een voertuig is dat schrijft,

het zou zo mooi zijn als mensen dit zouden voelen, dat wat ik voel, de liefde
maar soms lijkt het als of dit gevoel voor hen niets uitmaakt en dat ze liever vast blijven hangen in hun voertuig van materie en het bekrompen materiele begrip.

als een simpel voertuig als dit dit kan verwoorden en bevatten, waarom dan die andere voertuigen niet ?

ik lief jou, en je voertuig, en als je dit leest, dan weet je dat er geen tijd geen toekomst geen idee vast ligt.







twijfel ik
niet echt,
ben ik triest ?
beetje,
mijn ogen pijnlijk omdat tranen niet vloeien
maar deze tranen zullen vloeien
in de tijd dat er geluk is
voor dit voertuig en het voertuig dat wij lief hebben.

lief jou