Telefoon

Gevoel: gaap!

Vermoeid en stijf ben ik me rug doet pijn...
De telefoon gaat om de haverklap gelukkig zijn mijn ouders thuis die iedereen te woord staan... het is niet dat ik het niet kan maar ik wil het niet...ik ben onderhand spuug zat al die aandacht en al klinkt dat rot zo bedoel ik het niet ik ben blij dat er zoveel mensen zijn die om mij geven en van mij houden....maar zo zit ik niet in elkaar ik ben iemand die niet van houd om in de spotlight te staan maar er voor zorgt dat andere mensen dat zijn... ik ben de helper en niet degene die geholpen moet worden...nouja vandaag wel want ik kan niet bukken kan niet snel opstaan maar daar heb ik mijn ouders voor die zonder enige tegen slag mij op mijn wenken bedienen... ik heb zoveel bewondering voor ze.. mijn moeder heeft het er wel moeilijk mee ze lag vandaag ook veel in bed ze hoofdpijn mijn pap die staat er nog maar heeft ook zichtbaar moeilijk... hij was weer gaan werken maar heeft mij al verteld volgende week weer thuis te zijn als ik me kuur heb gehad en me niet lekker voelt hij zei "dan wil ik dicht bij jou zij" supper van die ouders...
Ik moest vandaag 1x de telefoon op pakken omdat er niemand was die het kon maar gelukkig het was Roosje mijn persoonlijke stalker ze belt me iedere dag het enige telefoontje waar ik iedere dag naar uit kijk...
23 jul 2002 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Dualisme
Dualisme, man, 42 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende