Terug van... waar was ik eigenlijk?

Op 5 april schreef ik het laatste verhaaltje dat ik helemaal zelf in elkaar getypt heb. Zelf bedacht, zelf op papier gezet en zelf op 'opslaan' geklikt. Wat ben ik toch een knappe jongen. Ik ben een tijdje niet op MD geweest, maar ik zal we niet veel gemist hebben. Even rondneuzen en ik kom erachter dat alles nog hetzelfde is. Mensen dreigen de benenwagen te nemen, mensen vinden de wereld kut, de wereld vind mensen kut en mensen vinden zichzelf kut. Kutten vinden hier helemaal niets.

Ik moet zeggen, er is heel wat gebeurt in de tijd dat ik mij niet bezighield met de leestekens op mijn toetsenbord. Niet zozeer met mij, maar met de gehele wereld. Ik woon nog altijd met 3 mensjes in een huis dat steeds meer naar de tering gaat. Maarja, wat wil je dan ook. Dit huis staat al een jaar of 6 op de markt, er hebben alleen maar huurders in gezeten die het natuurlijk niet gaan opknappen. We hebben naast de eenden als huisdieren nu ook een kudde mieren, vliegende insecten kolonies en een oerwoud in de tuin waar waarschijnlijk meer dodelijk leven in te vinden is dan in de kamer van onze vrouwlijke huisgenoot. En geloof me, dat is een heel groot wonder. Haar kamer bestaat niet uit meer dan een tweepersoonsbed, wat planken en een nachtkastje. Niet dat het echt wat uitmaakt wat er in staat, er is toch niets van zichtbaar. Alles ligt onder een dikke laag vieze (en schone) was, etensverpakkingen, eten, andere verpakkingen en hier en daar een tijdschrift en boek. Vanmorgen begon ik tegen haar te praten toen ze nog in bed lag, maar ik kwam er achter dat ik een hoopje van de hierboven beschreven voorwerpen aanzag als mijn huisgenote, die bij een vriendin was blijven slapen.

Verder doet de wereld naar mijn idee goed haar best om naar de tering te gaan. Naast Noord-Afrika, Zuid-Afrika en vooruit: Midden-Afrika doen we cadeau, het klimaat, de 'nieuwe man', de droogte, de natuurbranden en Friesland krijgen we op 4 mei de zoon van een NSB-er als spreker op 4 mei. Nou heb ik over het algemeen niet heel veel met de Nederlandse tradities -op een uitzondering na- maar de zoon van een NSB-er hoort ver weg te kruipen op 4 mei. De mensen die hem onder het kopje 'oorlogsslachtoffer' verstoppen om het aanvaardbaar te maken dat hij daar op 4 mei staat moeten eens goed gaan nadenken. De Joden, zigeuners, Negers en eigenlijk iedereen die de Duitsers niet aanstonden, dat zijn de oorlogsslachtoffers. Deze man is slachtoffer van zijn ouders, zoals bij Editie NL ook al werd opgemerkt. Erg kut voor hem, maar op 4 mei heeft ie maar eventjes pech.

Zo dan, genoeg gezeik.

Cheers,

Joint.