Teveel

Sorry.

Er is teveel. Er zijn teveel kanten. Er zijn teveel gedachten. Er zijn teveel meningen en gevoelens. Er is teveel.

Ik probeer het bij te houden. Ik probeer alle kanten een plezier te doen. Maar er is teveel. Ik probeer. Ik faal.

Sorry. Voor de pijn. Voor mijn aandeel. Voor het feit dat ik niet kan helpen. Sorry.

Het meest erge vind ik nog het zien van de pijn, bang dat ik t verkeerd opvat, dat ik er meer achter zoek dan er is, maar vooral dat ik niet kan helpen. Of in iedergeval niet weet hoe. Soms gaan er in mijn hoofd nare gedachtes rond, vooral op dit soort momenten, ik probeer ze van me af te schuiven maar slechts uit angst, ik wil niet weten of t waar is of niet. Wat misschien al t antwoord aangeeft. Of ik denk te zwaar en zie het te dramatisch in, zoals vroeger.. Of juist niet.

Ik heb geen idee. Ik durf het niet te vragen. Ik ben doodsbang. Ik verklaar mezelf voor gek. Ik twijfel. Ik probeer iedereen tevreden te houden. Ik probeer gezelligheid te brengen en te houden. Ik probeer. Ik doe zo mn best. Ik ben bang. Wat als.. ik er niet meer ben? Ik faal soms. Ik voel me dan weer schuldig.

De vrede bewaren is lastig, iedereen tevreden houden is moeilijk. Het is loodzwaar, vermoeiend en behoorlijk frustrerend wanneer je faalt. Om gek van te worden.

Ik denk te moeilijk; ik wil een psycholoog. Ik word soms echt bang en gek van mezelf. En nee, dat is geen grapje. Binnenkort vraag ik een verwijzing naar de psycholoog, ik wil niet dat t mn ouders ook maar een cent kost. Als dat wel zo is, laat dan maar zitten. Ik hoop dat t met een verwijzing gratis is.. Stom, moeilijkdoenerei van mij. Gek van.

Het is gewoon allemaal teveel en t word steeds meer. Alles waar te voor staat is niet goed.

Teveel.
24 apr 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Damn
Damn, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende