The days after

Wanneer ik met mijn vriend ben, dan voel ik mij gelukkig. Dan voel ik mij compleet. Dan voel ik mij…zo goed dat ik er geen woorden voor heb om te beschrijven op dit moment.
Maar de dagen daarna zijn voor mij het moeilijkst, aangezien mijn vriend en ik elkaar niet veel kunnen zien wegens de afstand, maar ook de andere moeilijke factoren die een rol spelen. Ik mis hem en voel mij incompleet wanneer we elkaar weer dagen niet zien. En de dagen dat we elkaar wel zien, zijn vaak maar 2 uurtjes.

Ik mis hem en ik hoop zo erg dat het lot een helder toekomst voor ons heeft, want het feit dat de dingen die meespelen mij kapot maken, dat vind ik te moeilijk. Al bijna twee jaar loop ik hier mee rond en ik vraag mij af hoe lang het nog gaat duren en wanneer de situatie wéér gaat escaleren. En of ik wel krachtig genoeg voor ga zijn om er doorheen te komen, want de vorige keer heeft het mij een jaar depressie en psychotherapie gekost waar ik net pas vanaf ben.

Onduidelijk en incompleet verhaal, en een barstende koppijn.. dus hierbij beëindig ik mijn verhaal.