[thee] Maté

ave,

Mijn zoektocht naar bijzondere theeën brengt ons vandaag naar de wilde uitgestrekte regenwouden in Zuid-Amerika.
We gaan het namelijk vandaag hebben over Maté, ook wel chimarrão genoemd in het Portugees, chimarron in Spaans of Paraguay-thee.

Deze sterke infusie word vooral in Zuid-Amerika gedronken,
Zoals Zuiden van Brazilië en den omringende landen ,Paraguay, Bolivia, Uruguay en Argentinie.
Hier in europa wordt maté alleen in Spanje en Portugal genuttigd, die het drankje nog kennen uit hun verre koloniale verleden .

Maté was een belangrijk product toen echte thee nog heel duur was. Den Jezuïeten die vroeger in Argentinië gevestigd waren, zagen het ook als een oplossing voor het overmatig alcoholgebruik van den lokale bevolking.

Maté is een aftreksel van den jonge blaadjes en knoppen van den matéboom (Ilex paraguariensis).
Zowel den bladeren als den schors werden door den indianen al eeuwenlang gebruikt voor het maken van deze verkwikkende kruidenthee.

De zogenaamde ‘’erva mate’’ komt klaar voor gebruik in een mengeling van gehele en versnipperde groene blaadjes die gedroogd en gezeefd zijn.
Verschillen in kwaliteit liggen vooral in de rijpheid en de fijnheid van den blaadjes. Maté heeft een bitterzoete smaak. Afhankelijk van de kwaliteit van de ‘’erva mate’’ kan het bittere of zoete overheersen.

Maté is een sterk opwekkende drank,dat komt vooral door den cafeïne, maar ook door de aanwezigheid van andere xanthines. De hoeveelheid cafeïne in den matébladeren is ook vele malen meer dan in een gemiddelde koffieboon.
Om die rede worden de bladeren van de matéplant ook soms gebruikt in energiedranken,
Maar daar gaan we uiteraard niet over hebben.

In vele landen van Zuid-Amerika zoals Argentinie, zie je den lokale bevolking rondlopen met een thermoskan onder de arm, en een typisch kommetje met een ijzeren rietje in hun hand, waar ze hun maté uit slurpen.
En dat terwijl Maté vroeger alleen strikt in gezelschap werd gedronken, zoals bijvoorbeeld bij een bezoek.

de speciale kop genaamd cuia (Portugees) is gemaakt van een kalebas, daarin wordt de mate gemengd met water en via een dik ijzeren rietje, genaamd bomba (Portugees) of bombilla in het Spaans, opgedronken. het rietje fungeert als een filter.
De maté wordt meestal warm geserveerd; maar er zijn ook regio's waar men deze thee koud drinkt.

Vooral vroeger waren er een aantal gebruiken,die men zeer serieus nam bij het drinken van de maté.
Zo was het vullen van de cuia met maté een taak van de man des huizes, en anders de vrouw des huizes.
Het water mocht niet koken, maar moest wel goed verwarmd zijn. Vervolgens liet men de maté even tot rust komen, en wordt het drankje als eerst door de bomba opgedronken door de heer en daarna de vrouw des huizes. Vervolgens vulde de heer of vrouw des huizes de cuia opnieuw met heetwater (hetzelfde kruid werd gewoon nog een keer gebruikend) en liet de gastheer/dame zijn waarde visite er uit drinken, die op haar beurt de cuia weer bijvulde zodra de maté op was. De volgorde van de drinkers werd nooit veranderd.
Hoewel dit proces een sociale hiërarchie impliceerde, stond het gezamenlijk drinken van maté altijd voor vriendschap en gemoedelijkheid tussen de drinkers.

Probeer de temperament van Zuid-Amerika eens zelf thuis,Maar denk wel aan de volgende regels;
Verwarm het water in een ketel. Stop de mate in de cuia tot zij voor 1/3 vol is. Kantel de cuia totdat de mate één kant van de cuia bedekt en de ander open laat. Druk zachtjes de mate aan, zonder dat zij van haar plaats valt. Giet het water in de cuia aan de lege kant en laat de maté 5 tot 15 minuten staan. Bedek de uitgang van de 'bombilla' met de hand tegen vacuüm en stop het in de maté. vervolgens is het alleen een kwestie van slurpen en genieten. Heerlijk...



faithfully yours
The TeaRat