Rutte probeerde enkele tijd alweer geleden ons wijs te maken, dat zijn partij niet staat voor doorgeschoten individualisme zoals ''politieke tegenstanders'' meer dan wel eens beweren...
"Mijn partij staat ervoor dat je met een pannetje soep naar de buren gaat als dat nodig is." zei de voormalige ''hoofdrolspeler'' van de toeslagenaffaire met een strak gezicht...
nu vraag ik me af hoe vaak de heer Rutte eens ECHT met een pannetje soep op zijn fiets naar iemand is gegaan... een klein gokje, nooit...
nu twijfel ik als een rechtse klootzak toch wel heel erg aan mezelf, alleen al deze week heb ik al twee keer pannetjes kippensoep weggebracht naar zieken... het lijkt dat meer mensen corona hebben dan ooit te voren, maar wat weet een wappie daar nou van... pfff, je zou bijna zeggen dat ik de VVD normen en waarden naleef...
maar wees niet gevreesd,de mensen hoeven niet achteraf mij ''terug te betalen'', zo als een echte VVD'er het wel zou doen... ik doe het geheel onbaatzuchtig onvoorwaardelijk...
en oja, spoedig ga ik eens de bos in met een vluchteling, of iets anders ondernemen...
want de stichting waar ik vrijwilligers werk doe , werkt samen met stichting vluchtelingen werk, en ze hadden me daar voor gevraagd... en ik wou wel eens uit mijn comfortzone stappen ,mijn meningen rechts laten liggen, en wel iets ondernemen om zelf wellicht ook van te leren...
ojee ojee, als ze maar bij de Forum niet achter komen, want dan kan ik mijn lidmaatschap vergeten? nee hoor, het boeit niemand, net als dit nutteloos schrijfsel in mijn dagboek...
olee
de volgende liedje is om het verhaal helemaal WOKE te maken, zijn we weer helemaal van deze tijd...
Mooi hoe je bereid bent anderen onvoorwaardelijk te helpen. Ik geef het bijna op omdat het constant eenrichtingsverkeer lijkt... Heb er ook nauwelijks nog zin en energie voor... Hoe ga jij mee om?
De kunst van onvoorwaardelijk helpen is om per persoon voor lief te nemen dat het ook eenrichtingsverkeer *is*.
Op het moment dat je wilt stoppen omdat het eenrichtingsverkeer lijkt *voor de betreffende persoon* is je hulp niet onvoorwaardelijk. De onbewuste voorwaarde is dat iemand je namelijk terug helpt op een niet nader te bepalen moment.
Heb dat ook duidelijk voor jezelf en spaar je energie wanneer je er geen hebt voor echt onvoorwaardelijke hulp. Stop die hulp dan in mensen waarvan je weet dat ze ook graag anderen helpen.
Ik geloof er niet in. Onvoorwaardelijkheid is een hoger streven, maar het bestaat niet echt. Het komt op mij over dat mensen die zeggen het te kunnen, zichzelf op een soort voetstuk plaatsen. Wie die niet tot onvoorwaardelijkheid in staat is (bijna iedereen), deugt toch net niet helemaal en de persoon die het zogenaamd wel kan is dus edelmoediger, een halve heilige...
Mensen zijn geen robots. Je ontkomt er niet aan dat een actie je iets oplevert. Op z'n minst een goed gevoel over wat je gedaan hebt (ongeacht hoe het ontvangen is). Het goede gevoel is uiteindelijk ook een voorwaarde. Als dat er niet was zou niemand iets voor een ander doen.
Er is niets mis mee dat je iets terug verwacht, het is juist een heel sociaal mechanisme dat er wederkerigheid bestaat. Dat smeedt banden. Helaas zijn er geen etiquette (meer?) die je kunnen helpen met je verwachtingen. Als je de beloning dichter bij jezelf houdt (je hebt iets goeds gedaan, daar kan je trots op zijn), verklein je de kans op teleurstellingen.
Maar de filosofische discussie dat echte altruisme niet bestaat strekte te ver & ik wilde mijn berichtje zo simpel houden als het kon haha
Plus "een goed gevoel hebben van wat je doet" is niet per se een voorwaarde die je aan de ander stelt.
Ja, het kan er 1 zijn, want sommige mensen help je en dan geven ze je een kut gevoel. (Misschien wel omdat je hulp ongewild was.) Maar in principe kun je jezelf dat goede gevoel geven.
@JerKov het is wat knowthyself al zo mooi verwoord, doen om het doen. niet omdat het moet of met evt. bijbedoelingen ... gewoon doen om het doen...
sommige mensen kunnen dat niet, ze zien het verkeerd. denken dat voor wat altijd wat hoort en dat is een groot gemis... zelfs een groot probleem in de wereld...
ik kan de tip geven.doe eens wat zonder bijbedoelingen voor iemand en kijk wat er gebeurt...
Een goed gevoel hebben over wat je doet hoeft geen voorwaarde die je een ander stelt, maar het is uiteindelijk wel een voorwaarde. Vandaar dus mijn redenatie dat onvoorwaardelijkheid niet bestaat.
@tea4u Met "en kijk wat er gebeurt" spreek je jezelf al tegen. Je uit daarmee een verwachting dat er iets zal gaan gebeuren. Als er absoluut helemaal niets zou gebeuren zou je het na twee, drie keer niet meer doen. Voorwaarde is dus dat er iets gebeurd (zingeving).
@Intarsia helemaal niet... ik heb vaak genoeg iets gedaan voor iemand. en na de 5de of zelfs nog vaker. gebeurde VOOR mij helemaal niets... ik werd er niet beter van... en ik kreeg niet goed gevoel van..
echter was het ff prettig voor iemand waar het gedaan voor werd. al waardeerde de persoon het zelf niet helemaal...
je doet het gewoon en daarna laat je los dat het gedaan is...
is het lastig?soms wel... maar ik denk dat het een groot gemis is als niet gebeurt...
Wat is dat grote gemis dan, als het je absoluut niets oplevert, zelfs geen goed gevoel? Wat het ook is, je noemt het twee keer dat het er is en het is blijkbaar heel belangrijk. Vergeef het "mijn primitieve geest" dat ik het niet zie, maar ik ben heel benieuwd naar je uitleg.
Overigens breng je naar mijn idee niet in praktijk wat je predikt: "je doet het gewoon en daarna laat je los dat het gedaan is...". Als jij het losgelaten hebt, waarom komen we dan eens in de zoveel tijd vermeldingen van jouw onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke daden hier tegen? Altijd frappant ook hoe je je dat zo expliciet benoemd als geheel onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk.
Uit het bovenstaande stuk interpreteer ik tevens dat je wilt benadrukken een beter mens te zijn dan Mark Rutte en "de echte VVD'er" die volgens jou terugbetaald wil worden. Vooral in die context vind ik het moeilijk te geloven dat je het werkelijk losgelaten hebt. Het brengen van de soep levert je op z'n minst het gevoel op een beter te mens te zijn dan "de voormalige ''hoofdrolspeler'' van de toeslagenaffaire" die vast nooit eens ECHT met een pannetje soep op zijn fiets naar iemand toe is gegaan...
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben bereid heel ver te gaan om iemand te helpen, zelfs meerdere mensen jarenlang. Dingen doen voor ze zoals ze opzoeken als ze eenzaam zijn, boodschappen doen als ze het niet breed hadden, een ander helpen verhuizen enz enz. Als je vervolgens zelf hulp nodig hebt dan zijn ze nergens te bekennen, ze vragen nota bene amper hoe het met mij gaat terwijl ze heel goed weten dat ik door een hele moeilijke tijd ga. Ik ben klaar met dat egoïstische gedrag.
Voor een enkeling heb ik nog wat over, de rest zoekt het maar uit..
In all fairness brengt Rutte niet alleen niet dat pannetje soep, maar hij staat met zijn tupperware al klaar bij de voordeur van de buren om die 39% af te nemen en een notitie te maken dat dit halve pannetje uiteraard wel nog even met de toeslagen voor boodschappen die maand verrekend moet worden. Bah.
Verder. Guys. We weten inmiddels dat discussies met deze niet bijzonder veel zin heeft. Maar ja. Om toch nog maar wat onzin toe te voegen: het op internet kunnen plempen om jezelf op te kunnen hemelen is óók een resultaat/voorwaarde waar je het voor zou kunnen doen. Dat was geloof ik het punt dat hier al drie keer wordt gemaakt. Ik heb al vijf keer iemand geholpen en er NIKS voor terug gehad gaat niet op als je online vervolgens verkondigt dat je geheel onbaatzuchtig iemand al vijf keer hebt geholpen. Daar is je baat! In die woorden! Hoezee. Je eigen schouderklop is sowieso meer waard dan die van een ander, dus het is goed dat daarin wordt geoefend hier.
En ja. @JerKov Wat je zegt is helemaal waar. In skere tijden ontdek je wie er voor je is en wie niet. Maar als je door een moeilijke tijd heen gaat en hulp nodig hebt zul je echt die roeptoeter aan moeten zetten want niemand kan ruiken wanneer je dipt en dit verwachten van mensen (zelfs van mensen die om je geven) is onrealistisch en uitermate geschikt om jezelf en een ander voor een enorme teleurstelling op te zetten. En dat vertel ik je uit veel te veel ervaring. God wat zijn er een hoop mensen die niet de tijd nemen om uit te zoeken hoe specifiek ellendig ik me die specifieke dag voel want het is toch elke dag wel weer hetzelfde liedje.. Ze horen het vanzelf wel als er echt nood aan de brand is, en dan is het meestal ook te laat ook. Dat is helaas de insteek en zo zitten we vrijwel allemaal in elkaar.
dus schrijven over een ''eigenschap'' die ik ambieer is gelijk jezelf een veer in de reet steken, oke?!
dus als ik schrijf dat ik een kinderboek wil schrijven , omdat ik dat leuk vind, mag ik voortaan niet meer anders dan kindertaal gebruiken?
beetje vreemd... maar dat ligt aan mij gelukkig dat ik dat niet snap!
ik kan jullie garanderen dat ik velen en velen malen meer doe en daar niet over schrijf, echter wil ik soms dingen in mijn dagboek schrijven over mijn bezigheden die diep geworteld liggen in mijn overtuigingen en na leef, en dat ik doe ik zonder nadenken, ik schrijf gewoon , vandaar die domme domme stukjes die jullie zo graag lezen en mij op kunnen aanvallen!
stel je voor dat ik wel diep nadacht,over gevolgen en of het sociaal geaccepteerd is ...pffffff
zou ik zelfs mensen misschien op negeer moeten zetten zo als anderen dat doen, om ze vanaf te halen om op ze te reageren als ze iets zeggen wat niet in mijn ogen correct is...
te veel werk... laat mij maar dom schrijven...
en als jullie niet geloven in onvoorwaardelijkheid, prima hoor... maar de werkelijke verhaal is dat mijn deur open staat voor velen, (vaak letterlijk omdat ik hem vergeet dicht te doen) en ik een gemis vindt dat zo iets moois als onvoorwaardelijkheid besmeurt moet worden omdat mensen mij zogezegd ''stom'' vinden ...
@ tea4u: Niet zo verongelijkt doen als je niet echt een weerwoord hebt. Ik besmeur niets, ik probeer hier een gezonde discussie met je aan te gaan. (Als "zelfbenoemde" filosoof zou je dat toch aan moeten spreken.) Naar mijn mening geloof je in iets wat niet bestaat en als je probeert zo'n onmogelijk ideaal tot norm te verheffen dan kan ik het niet nalaten hierop in te gaan.
Ik vermoed dat wederkerigheid voor jou ondoorgrondelijker is dan voor de meeste van ons en je het daarom uit wilt sluiten. Het past in de ideale wereld van onvoorwaardelijkheid en onbaatzuchtigheid dat een ander dus ook niets van jouw heeft te verwachten. Je hoeft je er niet in te verdiepen waar jij een ander blij mee zou kunnen maken als "tegenprestatie", zeker als je daar de intuïtie voor mist. Lekker makkelijk, maar in mijn ogen mist dat nou juist weer een heleboel. Wat is er nou leuker dan elkaar blij te maken, als het in evenwicht is? Het schept dat een band en zorgt voor een bepaalde stimulans. Het is alleen wel een kwestie van elkaar aanvoelen en niet teveel te gaan wegen en daar gaat het vaak mis. Voor mij geen reden om niet te blijven experimenteren, ook al zorgt het voor teleurstellingen.
Verwachtingen hebben is heel menselijk en het heeft geen zin het te verloochenen. Ik denk dat het ontstaan is om je te helpen bepalen of je actie wel gewenst was. Als jij soep gaat brengen en die soep blijft onaangeroerd 3 dagen op het fornuis staan tot hij bedorven is, dan zou je je toch moeten afvragen of degene die soep wel had willen hebben. Of kan het je niet schelen omdat je geen verwachtingen had? Maar breng je dan nog 2x soep met hetzelfde resultaat? Het uitblijven van een "dank je wel" en een compliment voor de soep is meestal al een indicatie, zo niet dan had de ontvanger beter moeten communiceren. Is degene enthousiast en beantwoord deze jouw soep de volgende keer met bijvoorbeeld een bakje stampot of een ander gebaar, dan weet je zeker dat je het goed gedaan hebt.
Het valt me overigens op dat de grootste gevers vaak de slechtste ontvangers zijn. Het lijkt of ze er niet mee kunnen omgaan iets te krijgen. De wereld zou volgens mij leuker zijn als de kunst van het ontvangen net zo belangrijk zou zijn als de kunst van het geven. Daar zou best wat mij betreft meer aandacht aan geschonken mogen worden...
@Intarsia met uwe laatste reactie kan ik wat mee... door dat het de ''de discussie'' open blijft ,...
''Het valt me overigens op dat de grootste gevers vaak de slechtste ontvangers zijn. Het lijkt of ze er niet mee kunnen omgaan iets te krijgen.''
dat klopt omdat ze vaak geven en niet willen ontvangen , omdat ze niet gekwets willen worden door HUN EIGEN verwachtingen, het is een gemis van hun zelf...
Naar mijn mening geloof je in iets wat niet bestaat en als je probeert zo'n onmogelijk ideaal tot norm te verheffen dan kan ik het niet nalaten hierop in te gaan.
dat klopt ik streef iets onmogelijks na ,net zo als wereld vrede onmogelijk is , maar dat betekent niet dat het niet geprobeerd mag of moet worden... en voor de duidelijkheid ik streef het na, ik dring niet op aan anderen om het ook te doen, die vrijheid ligt bij de persoon zelf en zal ook zo moeten blijven! echter blijf ik het herhalen om het voor mezelf voornamelijk voor ogen te houden...
wellicht is de balans waarover u ook spreekt niet verwachten,maar ook niet,niet verwachten... een tussen weg...