Tijdelijk doofstom

Een vraag die ik vaak hoor dezer dagen :'' Hoe gaat 't ?''
Lief bedoeld uiteraard, maar wat is zo'n vraag moeilijk te beantwoorden.
Want ik zou 't niet weten..
Heel af en toe gaat het wel. Kan ik lachen om een geintje.
Maar 10 minuten later staan de tranen in m'n ogen.
Als ik kleding van je hier in huis vind, een foto zie van jou, zo stralend.
Dan schreeuwt mijn hart weer dat het zo oneerlijk is. Dat ik zo blij was dat die operatie zo succesvol was..
Blij voor jou, blij met die zo blije jij..
Ik hoor je weer zeggen :'' Ik voel me ZO goed, hoe kan dat hè ?''
Dan keek ik haar aan en zei ze :''Ik zie jouw ogen stralen als ik zoiets zeg.''
Natuurlijk, ik gunde het je zo..

Als ik buiten loop voel ik me even vrij..totdat het donker wordt.
Want dan zie ik overal de lichtjes in de huizen, de kerstbomen..vrolijkheid.
Een vrolijkheid die ik niet deel, kan het niet, WIL het ook niet..
Dan zoek ik thuis mijn zakdoeken maar weer op..Hoeveel liter water heb ik al vergoten ?
Is het nog niet op?

Kerstliedjes op de radio wekken alleen maar agressie op.
Het lijkt me het beste dat ik oogkleppen en oordoppen gebruik, de komende weken.
Tijdelijk doofstom zijn..lijkt me het beste..
Want als ze me vragen hoe het gaat, weet ik toch het antwoord niet..
08 dec 2009 - bewerkt op 08 dec 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende