toch een beetje
Drukke tijd achter de rug.
Ik werk én volg een opleiding. Daarnaast ben ik zelf nog bezig met dingen, willen vrienden mij zien en probeer ik ondertussen het probleem "mannen" op te lossen.
Het aanbod wat ik had gehad (tweede viool spelen) had ik afgewezen.
Daarentegen heb ik nu iets beters. In ieder geval voor nu. Hij zoekt me steeds op, door me te bellen. Hij helpt me wanneer ik iemand nodig heb.
En hoewel hij dan toch wel een beetje misruik van de situatie probeert te maken (het lukt hem niet hoor), maken onze afspraken mij happy.
We knuffelen en stoeien en praten wat. Gister zei hij tegen mij dat ik van steen ben en dat hij dat niet begrijpt.
Met dat steen bedoelt hij, dat hij mij benadert op een manier die zou kunnen (!) leiden tot sex, maar ik reageer er niet op. Als hij dan tegen mij aanligt voel ik zijn hart tekeer gaan, ik blijf rustig. Ik geniet vanhet moment. Op dat moment zijn we even samen, is het even alleen wij twee. Ik heb hem al uitgelegd dat het voor mij zo simpel is om met hem naar bed te gaan (voor degene die het niet weten ik ben verliefd op hem, maar hij heeft een vriendin....da's een heel verhaal:don't even go there!). Daar win ik echter niets mee, wij zullen nooit samen zijn zoals ik dat wil.
Dit is ook neppig, maar waarom voelt het dan zo goed? Eindelijk kan ik eens tegen iemand aanliggen voor wie ik ook wat voel. Heeeeerlijk!!!!!!!!
Hoop dat dit zo, ongecompliceerd nog even door kan gaan, ik ga er niet van uit, dus maar genieten van het moment.
Ik werk én volg een opleiding. Daarnaast ben ik zelf nog bezig met dingen, willen vrienden mij zien en probeer ik ondertussen het probleem "mannen" op te lossen.
Het aanbod wat ik had gehad (tweede viool spelen) had ik afgewezen.
Daarentegen heb ik nu iets beters. In ieder geval voor nu. Hij zoekt me steeds op, door me te bellen. Hij helpt me wanneer ik iemand nodig heb.
En hoewel hij dan toch wel een beetje misruik van de situatie probeert te maken (het lukt hem niet hoor), maken onze afspraken mij happy.
We knuffelen en stoeien en praten wat. Gister zei hij tegen mij dat ik van steen ben en dat hij dat niet begrijpt.
Met dat steen bedoelt hij, dat hij mij benadert op een manier die zou kunnen (!) leiden tot sex, maar ik reageer er niet op. Als hij dan tegen mij aanligt voel ik zijn hart tekeer gaan, ik blijf rustig. Ik geniet vanhet moment. Op dat moment zijn we even samen, is het even alleen wij twee. Ik heb hem al uitgelegd dat het voor mij zo simpel is om met hem naar bed te gaan (voor degene die het niet weten ik ben verliefd op hem, maar hij heeft een vriendin....da's een heel verhaal:don't even go there!). Daar win ik echter niets mee, wij zullen nooit samen zijn zoals ik dat wil.
Dit is ook neppig, maar waarom voelt het dan zo goed? Eindelijk kan ik eens tegen iemand aanliggen voor wie ik ook wat voel. Heeeeerlijk!!!!!!!!
Hoop dat dit zo, ongecompliceerd nog even door kan gaan, ik ga er niet van uit, dus maar genieten van het moment.
26 okt 2002
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 nov 2002 singel
- O 12 nov 2002 "I'm here but I'm really gone"
- O 27 okt 2002 Sterker dan hij
- O 26 okt 2002 toch een beetje
- O 05 okt 2002 weekend ( 2 )
- O 02 okt 2002 Leren ( 2 )
- O 01 okt 2002 The day-after
- O 01 okt 2002 DE beslissing ( 2 )
- O 27 sep 2002 Mannen!! ( 5 )
- O 24 sep 2002 Shit, shit shit!!!!!! ( 9 )
- O 16 sep 2002 ideale partner...................... bijna
- O 11 sep 2002 11-09-2001 vs 11-09-2002
- O 06 sep 2002 Mijn huis
- O 28 aug 2002 Volwassen ( 1 )
- O 26 aug 2002 plan van aanpak