Toch maar castreren..
Zo. Ik heb een afspraak gemaakt om mijn kleine vriend te laten castreren.
Het is iets wat tegen mijn gevoel ingaat, omdat ik liever een kater gewoon een kater laat zijn.
Maar mijn kleine vriend vertoont nogal agressief gedrag.
Hij heeft me nu al twee keer aangevallen.
De eerste keer beet hij in mijn kuit en had ik een lekker bloederige blauwpaarse plek op mijn been.
De tweede keer gedroeg hij zich heel dreigend, keek raar uit zijn ogen, miauwde raar en kwam heel traag op me af en viel me toen aan. Gelukkig had ik een spijkerbroek aan en had ik alleen een paar nagels in mijn been staan. Vlak na die aanval wilde hij me weer aanvallen en pakte ik de waterspuit, waardoor hij afdroop.
De derde agressieve bui kreeg hij op het balkon. Ik heb hem toen even buitengesloten tot hij weer rustig was.
Als ik verhalen van andere mensen moet geloven is dit waarschijnlijk door zijn hormonen en is castratie de beste optie. Des te meer, omdat dit gedrag nog erger kan worden. Ik geef er ook de voorkeur aan om niet onder de halen en beten te zitten. In dit geval, jammer voor Amigo, maar het kan even niet anders.
Plus dat hij voorlopig niet meer op mijn bed mag slapen, omdat ik bang ben dat hij me 's nachts aanvalt en dan kan ik niet zoveel als hij bovenop me springt. Daarnaast vertrouw ik hem nu ook niet echt en zorg ik dat de waterspuit binnenhandbereik staat.
De dierenarts assistente heb ik ook gesproken en het verhaal voorgelegd. Zij beweert dat katten niet agressief worden van hormonen, maar dat het dan gewoon in zijn karakter zit. Wat raar is, omdat hij dit gedrag nog nooit eerder heeft laten zien, maar oké het zou mogelijk zijn. Maar dan zou er wslijk iets mis zijn in zijn hersenen, lijkt me..
Daarnaast als het bij andere katten het agressieve gedrag heeft opgelost, kan dat ook heel goed bij Amigo. Dus ik heb besloten het toch te laten doen en die assistente te negeren. Ik wil niet geloven dat mijn kat gewoon een valse kat is.
Het is iets wat tegen mijn gevoel ingaat, omdat ik liever een kater gewoon een kater laat zijn.
Maar mijn kleine vriend vertoont nogal agressief gedrag.
Hij heeft me nu al twee keer aangevallen.
De eerste keer beet hij in mijn kuit en had ik een lekker bloederige blauwpaarse plek op mijn been.
De tweede keer gedroeg hij zich heel dreigend, keek raar uit zijn ogen, miauwde raar en kwam heel traag op me af en viel me toen aan. Gelukkig had ik een spijkerbroek aan en had ik alleen een paar nagels in mijn been staan. Vlak na die aanval wilde hij me weer aanvallen en pakte ik de waterspuit, waardoor hij afdroop.
De derde agressieve bui kreeg hij op het balkon. Ik heb hem toen even buitengesloten tot hij weer rustig was.
Als ik verhalen van andere mensen moet geloven is dit waarschijnlijk door zijn hormonen en is castratie de beste optie. Des te meer, omdat dit gedrag nog erger kan worden. Ik geef er ook de voorkeur aan om niet onder de halen en beten te zitten. In dit geval, jammer voor Amigo, maar het kan even niet anders.
Plus dat hij voorlopig niet meer op mijn bed mag slapen, omdat ik bang ben dat hij me 's nachts aanvalt en dan kan ik niet zoveel als hij bovenop me springt. Daarnaast vertrouw ik hem nu ook niet echt en zorg ik dat de waterspuit binnenhandbereik staat.
De dierenarts assistente heb ik ook gesproken en het verhaal voorgelegd. Zij beweert dat katten niet agressief worden van hormonen, maar dat het dan gewoon in zijn karakter zit. Wat raar is, omdat hij dit gedrag nog nooit eerder heeft laten zien, maar oké het zou mogelijk zijn. Maar dan zou er wslijk iets mis zijn in zijn hersenen, lijkt me..
Daarnaast als het bij andere katten het agressieve gedrag heeft opgelost, kan dat ook heel goed bij Amigo. Dus ik heb besloten het toch te laten doen en die assistente te negeren. Ik wil niet geloven dat mijn kat gewoon een valse kat is.
14 jun 2010
- meld ongepast verhaal
-
EVE™ (opgeheven op 11-1-2011)
maandag 14 juni 2010 14:48
Katten zijn alleen niet zomaar vals, en hij heeft ook heus geen probleem in zijn hersenen.. Misschien is het beest gewoon ergens ontevreden over, of zit het inderdaad in zijn karakter. Niet elke kat is een schootkat.. Kijk bijvoorbeeld naar de kat van mijn moeder, dat beest is zo agressief als de tering, maar vals is toch echt wat anders..
-
saffie
maandag 14 juni 2010 14:59
Al had hij al eerder agressief gedrag vertoond dan zou ik het logischer vinden dat het in zijn karakter zit, maar hij heeft het nog niet eerder laten zien. En hij is verder super lief en knuffelig. Ik heb nog gedacht aan geldingsdrang, dat hij gewoon wil laten zien dat hij de baas is, maar dat lijkt me dat hij dat dan zou doen op het moment dat ik een grens aangeef en niet zomaar vanuit het niets. Als er een aanleiding zou zijn voor die agressieve buien zou ik het al veel logischer vinden, maar omdat die er niet is, ga ik toch uit van hormonen en als dat het niet is denk ik dat hij toch een kronkel in zn hoofd heeft.
-
EVE™ (opgeheven op 11-1-2011)
maandag 14 juni 2010 15:03
Nja goed je weet zelf ook heel goed hoe katten zomaar opeens een rare bui kunnen hebben, zoals mijn kat die zomaar opeens rondjes gaat rennen, of die zomaar opeens heel actief en speels wordt. Dat is geen kronkel, dat is gewoon het karakter van een kat. Kan gewoon zijn dat jouw kat af en toe eens zo'n bui heeft, en dan dus agressief wordt ipv 'speels'. Ik zou er in elk geval niet zomaar vanuit gaan dat je kat ziek is, of 'gek'..
-
saffie
maandag 14 juni 2010 15:18
Die rare buien heeft hij zeker, dan raced hij rond en pakt alles wat hij tegenkomt. Hij gooit ook regelmatig dan alles van tafel en wat hij op zijn weg tegenkomt. Dat vind ik nog wel lief
Maar weet je, met dit gedrag als hij dit hierna nog blijft vertonen... Ik heb wel katten gehad die me aanvallen, maar dit vind ik gewoon echt eng gedrag. -
EVE™ (opgeheven op 11-1-2011)
maandag 14 juni 2010 15:24
Tsja ik snap je wel.. Leuk is het niet en misschien is het zelfs eng.. Maar ik ben vroeger zó vaak aangevallen en helemaal stukgekrabt/gebeten door Noortje (kat van mijn moeder).. En toch is het een hele lieve kat. Probeer alleen te zeggen dat Mexico misschien gewoon een tijdelijke 'bui' heeft, kan om iets heel kleins zijn waarmee hij niet blij is.
Je vertelde bijvoorbeeld dat hij zo'n last had van diarree, dat koppelt hij misschien aan het feit dat hij nu bij jou woont en dat jij dus de oorzaak bent dat hij zich niet lekker voelt.. Bijvoorbeeld. Het kan echt van alles zijn
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 16 mei 2010 pijn ( 2 )
- O 10 mei 2010 vooronderzoek operatie ( 3 )
- O 06 mei 2010 Kattenwekker
- O 05 mei 2010 druk-druk
- O 01 mei 2010 Kater
- O 30 apr 2010 Mag niet, toch doen:P
- O 30 apr 2010 Huisgenootje! ( 2 )
- O 25 apr 2010 grofvuil-struiners
- O 25 apr 2010 weegschaal ( 4 )
- O 25 apr 2010 mooie sterke nagels?
- O 22 apr 2010 Oproep operatie ( 2 )
- O 22 apr 2010 Drie jaar ( 5 )
- O 19 apr 2010 egoïstisch? ( 1 )
- O 15 apr 2010 verveel verveel verveel! ( 1 )
- O 14 apr 2010 praxis-sen voor dummies?