Alleen de gene die mij hebben opgevoed,kunnen mij naar beneden halen.
Wanneer mijn ogen vragen naar de persoon van mijn tranen,
zwijgt mijn mond omdat mijn hart het niet kan verdragen.
Blijf nu achter met zoveel vragen,
en zou soms niet meer weten hoe ik me moet gedragen.
Wou dat ik de slechte herinneringen kon vervagen,
want ze blijven nu alsmaar aan me knagen.
Wat ik voel zullen de mensen niet snappen,
wou dat ik gewoon aan mijn gevoel kon ontsnappen.
Denk nog steeds vaak aan het verleden,
terwijl we nu leven in het heden.
Maar het leven zit me niet echt mee,
en dat is ook echt niet okay.
Waarom steeds die pijn en verdriet om jou,
vast omdat ik nog steeds veel van je hou.
want ik geef zoveel om jouw.
Wou dat gewoon bij je kon zijn,
want dat voelde altijd zo fijn.
Maar toen jij uit mijn leven stapte.
En uit mijn leven verdween.
Mijn hart doet nu echt zoveel pijn,
omdat ik niet meer bij je kan zijn.
Maar ik ga je nu vergeten,
zodat het niet meer aan mij blijft vreten.
Ik zeg je nu vaarwel,
maar voor de mooie tijden zeg ik je nog wel dankjewel.
En Ik zie je gauww Hoog Boven in de wolken.
Liefs Eddi