gister ging ik ff langs een vriend, eigelijk vrienden,
ja voor de gene die verwonderlijk lezen, ik heb vrienden
fijn gebabbelt, en ja over de dingen die ik hier ook wel beschrijf,
goeie gesprekken en leuke momenten
biertje erbij en wat gelach
we weten hoe we zijn en hoe we denken
waar we zijn en waar we heen willen
maar we hadden het ook ff over het verleden
verschillende verledens van verschillende mensen
maar overeenkomstig tot het enge,
even hadden we het over psychoses
en hoe meer ik er over na denk hoe meer ik een ander beeld krijg
en niet om mijn vrienden af te vallen,
maar ook niet om mij zelf vrij te praten
leven ze niet deels de illusie ?
we waren uit in parkhof na dat het bier op was,
en we hadden een gesprek,
opeens ging het over drugs,
ik heb het niet op drugs, hmmm niet geheel waar maar zeker neit de drugs waar zij het over hadden
want dat onderwerp was waar ik ging denken
hoewel ze mijn vrienden zijn,
twijfel ik aan hun betrouwbaarheid, niet op menselijk vlak
maar dat vlak van die voorkeur
contra productief zoals ze zijn
blind voor de relaties die er aan kleven
ik hoop dat ze dit ooit lezen
ergens heb ik het gevoel dat ik me moet distantieren van ze
niet om hun persoon, maar om hun gebruik
hun slechte beredenatie van die situatie
if one was a selfish plant, he would fit the bill
not saying that he is, but he sure could be, even by his own words.
nice guy, would trust my life in certain situations for sure
but i can imagine and feel unease,
and my gut has seldom been wrong.
obvious there are here who will say the opposite
but then again, we are not living the same illusions
i guess i need to talk to them,
some things are just too convenient
it fits too well.
call it paranoia
while i'll call you blind
he does have certain zombie traits
and my dear friend, you seem to follow suit.
remind me to tell you this
any one, remind me of this
het zijn goeie jongens,
fijne tijden met ze
maar er is iets,
iets dat ze misschien zelf niet door hebben
iemand kan zeggen dat het verlangen 's nachts te leven is onderdeel van psychose
maar wanneer de wereld stil is, spreekt moeder zacht.
dat is de tijd dat je kan luisteren naar jezelf en naar moeder,
zonder het gekreun van de zombies en hun dagelijkse drama
om het te verdringen met drugs
is om je oren en ogen te sluiten
voor dat wat werkelijk uitmaakt
nature provides all you need
but then again
technocrats will think different
get sober and clean.