Ups en downs
Het gaat met ups en downs. Nog steeds heb ik het gevoel als ik in de ochtend wakker wordt het gevoel van. Waarom wordt ik wakker. Een leeg gevoel in mijn lichaam wat meestal pas later op de dag wegtrekt als het wegtrekt. Ik ben nu iets meer dan een maand uit de kliniek. Het lijkt veel langer geleden. De zorgmachtiging loopt nog, advocaat belde gister en zei dat het niet langer dan zes maanden kan duren. Ik was eerst bang voor een jaar. Dus dat is wel prettig. Ik heb volgende week een gesprek met mijn SPV-ER en dan ga ik haar vragen, hoe ze er in staat. Wat ze precies wilt bereiken met de ZM. Hoe ze dat wilt gaan doen met medicatie.
Gisteren ook naar opleiding geweest. Motivatie begint wel weg te nemen. En merk dat ik ver achter loop als ik mezelf vergelijk met de andere. Waar ik wel van baal maar het is echt moeilijke stof. Het duurt nog tm juli. Dus probeer tot die tijd nog wel even mijn beste beentje voort te zetten.
Eergister stond er een artikel in de krant. Dit ging over een meisje die gekozen heeft voor euthanasie vanwege pschyisch lijden. Ouders hebben er voor gekozen om hun verhaal te delen om zo het taboe bespreekbaar te maken. Het artikel raakte mij heel diep. Ik ken het meisje persoonlijk. En omdat ik mezelf vroeger ook heb aangemeld bij de levenseinde kliniek komt het wel heel dichtbij. Ik vind het aan de eene kant echt zo zonde voor dat meisje. Ik vraag me dan wel af of ze echt alles hebben geprobeerd en of ze toch niet op andere gedachten had kunnen gebracht worden. Aan de andere kant begrijp ik haar wens heel goed. En worstel ik zelf ook met deze gevoelens. Alleen ja echt dood gaan aan euthanasie is zo definitief.
Soms denk ik wel na over de toekomst. Dan bedenk ik mij hoe graag ik moeder zou willen worden. Al heb ik soms ook twijfels hier over. Omdat ik gewoon niet weet of ik het echt aan kan. Maar wil het zeker heel graag en mijn vriend ook.
Leven is ingewikkeld. Dat is een understatement en met ups en downs ploeter ik dus wel door.
Gisteren ook naar opleiding geweest. Motivatie begint wel weg te nemen. En merk dat ik ver achter loop als ik mezelf vergelijk met de andere. Waar ik wel van baal maar het is echt moeilijke stof. Het duurt nog tm juli. Dus probeer tot die tijd nog wel even mijn beste beentje voort te zetten.
Eergister stond er een artikel in de krant. Dit ging over een meisje die gekozen heeft voor euthanasie vanwege pschyisch lijden. Ouders hebben er voor gekozen om hun verhaal te delen om zo het taboe bespreekbaar te maken. Het artikel raakte mij heel diep. Ik ken het meisje persoonlijk. En omdat ik mezelf vroeger ook heb aangemeld bij de levenseinde kliniek komt het wel heel dichtbij. Ik vind het aan de eene kant echt zo zonde voor dat meisje. Ik vraag me dan wel af of ze echt alles hebben geprobeerd en of ze toch niet op andere gedachten had kunnen gebracht worden. Aan de andere kant begrijp ik haar wens heel goed. En worstel ik zelf ook met deze gevoelens. Alleen ja echt dood gaan aan euthanasie is zo definitief.
Soms denk ik wel na over de toekomst. Dan bedenk ik mij hoe graag ik moeder zou willen worden. Al heb ik soms ook twijfels hier over. Omdat ik gewoon niet weet of ik het echt aan kan. Maar wil het zeker heel graag en mijn vriend ook.
Leven is ingewikkeld. Dat is een understatement en met ups en downs ploeter ik dus wel door.
07 mrt 2024
- meld ongepast verhaal
-
CintaSejati
donderdag 07 maart 2024 09:14
Diep respect voor jou. Je zet, hoe je je ook voelt, toch je beste beentje voor m.b.t. je opleiding. En het gaat met ups en downs, maar toch heb je toekomstdromen, je kinderwens.
Ik wens je veel kracht toe. Dikke knuffel!
-
BorderlineIris
vrijdag 08 maart 2024 09:07
Dankjewel cintasejati lief van je is geheel wederzijds.
-
Liesa
zaterdag 09 maart 2024 22:37
Wie had ooit gedacht dat ik mama zou worden…? Ik niet. En hier ga ik. Kan ik het? Geeeen idee. Maar vraagt iedere aanstaande mama zich dat niet een keer af?
Fight for it. Wanneer de storm gaat liggen is er voor jou ook een toekomst, hoe je die ook invult! -
BorderlineIris
zondag 10 maart 2024 11:18
@liesa. Gefeliciteerd met het moederschap. En ja dat zal wel indd dat elke moeder dat zich afvraagt. Dankjewel voor je lieve woorden.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 14 nov 2024 Eten/gewicht ( 1 )
- O 07 nov 2024 Onbestemd ( 2 )
- O 23 okt 2024 Herstel
- O 09 sep 2024 Pijn ( 2 )
- O 27 aug 2024 Stelselmatige pesterijen ( 3 )
- O 14 aug 2024 Raken ( 2 )
- O 14 aug 2024 Soms ( 1 )
- O 16 mrt 2024 Verdriet ( 2 )
- O 12 mrt 2024 Dagelijkse kost ( 4 )
- O 07 mrt 2024 Ups en downs ( 4 )
- O 03 mrt 2024 Zorgmachtiging ( 2 )
- O 29 feb 2024 Update. Suïcidaliteit. ( 2 )
- O 18 jan 2024 Mindset ( 7 )
- O 17 jan 2024 Depressie deel honderd zoveel ( 2 )
- O 16 jan 2024 Blue Monday ( 2 )