Vader

Vannacht slecht geslapen. Ik ben wel vijf keer wakker geworden. Om acht uur geef ik het op en kom uit bed. De verklaring is waarschijnlijk het feit dat het vandaag twee jaar geleden is dat mijn vader overleden is. Ik voel me ontzettend lusteloos….

De ochtend breng ik hangend voor de televisie door. Natuurlijk laat ik nog wel even de hond uit. Om een uur of elf kan ik er mezelf toe aanzetten om onder de douche te springen en daar knap ik even wat van op. Ondertussen krijg ik een SMS binnen dat mijn nichtje op de danswedstrijd vierde is geworden. De volgende anderhalf uur gebruik ik om de zondag werkjes te doen…

Na het middageten en het uitlaten van de hond, ga ik even liggen om te slapen op de bank. Een klein uur later word ik weer wakker. Terwijl ik wacht op mijn middelste zus om op visite te komen, schrijf ik even een antwoord op de e-mail van de financiële directeur. Ik vind het wel een goed antwoord maar ben een beetje bang of het wel goed over zal komen….

Als mijn zus en haar man binnenkomen, gaan ze als eerste naar boven om mijn hometrainer te bewonderen. Ze vinden het een mooi ding en mijn zus zegt er gebruik van te zullen maken als ze toch in mijn huis is om de hond uit te laten. Daarop geef ik haar een korte instructie over hoe de computer werkt. Terwijl we genieten van een kopje koffie en een dubbel cake, praten we over onze vader. Ze was vergeten dat het vandaag zijn sterfdag was en zegt tegen haar man daarom straks nog even naar het strooiveld te willen. Verder praten we wat over mijn e-mail. Hun advies is eigenlijk om gewoon te zeggen dat ik wat anders heb op die datum en om niet de hete kolen voor de hele groep uit het vuur te halen. Ik ben het wel met ze eens maar ik wil dit toch niet zomaar over mijn kant laten gaan, ik kijk maandag op het werk wel…

Als avondeten eet ik kipreepjes in piri-piri kruiden met pita broodjes en chilisaus. Er was ook nog een beetje salade bij gedacht, alleen die ziet er niet helemaal goed meer uit zodat ik die weggooi. Het is echter meer dan genoeg en ik zit goed vol na afloop…

Ik begin me in de avonduren weer een beetje klote te voelen. Mijn vader was mijn beste vriend en ik mis hem verschrikkelijk. Zeker in de tijd na mijn moeders overlijden zijn we ontzettend naar elkaar toe gegroeid. Op het moment barst ik van het zelfmedelijden en wou dat er iemand in mijn leven was waar ik nu tegen aan kan kruipen, die me knuffelt en die van me houdt. Morgen zal het wel weer beter gaan….

5 oktober 2003