varkens

Grijpen en graaien, daar leek te afgelopen middag vooral uit te bestaan, voor de ouders altans. Vanmiddag was de verjaardag van mijn zwager. Zijn broer had ook hun drie koters meegenomen, alle drie onder de vijf jaar. Wat een varkens zijn het zeg! Ze konden in een woord niet van het eten afblijven wat op tafel stond. Kregen ze een zakje chips, belandde drie kwart op de grond. Het deel wat uberhaupt nog op tafel lag, werd binnen de kortste keren de grond op geveegd. Daar viel niet tegen de grijpen. Wordt er een stuk worst gepakt, 1 hap van genomen en de rest werd weer op tafel gelegd: Eet smakelijk (ahum).
Zaten ze niet aan het eten, dan moesten de stoelen het ontgelden. Op een gegeven moment zaten de twee jongsten allebei achter op een stoel en voor dat we het wisten gingen ze met stoel en al onderuit. Was het brullen geblazen. De ouders konden wel constant de boel uit hun handen grijpen maar ze gingen gewoon door. Daarna vond de oudste het blijkbaar geweldig om zijn zeer lieftallige broertje min of meer te molestreren. Het jochie werd als steunpilaar en stoel gebruikt en hij leek het zelfs leuk te vinden! En dan moet je als 'grote broer' het goeie voorbeeld geven, ahum.

Mijn zwagers andere broer heeft een dochter van een jaar of acht en die had het op mij gemunt. Zat dikke verhalen tegen me af te steken en kroop bij me op schoot. Nu vind ik dat hartstikke lief van haar, maar ze is redelijk groot voor haar leeftijd. Nu ging ze ook uitgerekend op een plek zitten waardoor ik het gevoel had min of meer gesmoord te worden. Ik heb wel eens op haar moeten passen en ze lijkt haar ouders volkomen in de tang te hebben. Haar moeder lijkt haar gedrag volledig te pikken en haar vader gaat veels te ruw met haar om. Kan nog wat worden als het meisje in de puberteit komt, dan kunnen ze nog wat met haar beleven.
De rest vond het opzich wel lollig om te zien hoe die koters de boel op stelten zetten, leedvermaak. Maar ik had niet graag in de schoenen van de ouders gestaan.

''esta!''