verbonden

De laatste tijd kruipt mij een naar een gevoel in mij. Dat nare gevoel komt van het nieuws en van documentaires op televisie. Oorlog is onmenselijk. Het is een excuus om medemensen af te slachten. Alsof men een honger heeft naar de dood die niet wordt gestild. Zolang zij hun slachtoffers niet als medemens zien maar als een probleem of een kwaad dat uitgeroeid moet worden.

Wanneer beseft men dat alle mensen en eigenlijk alle levensvormen aan elkaar zijn verbonden? Dat alle leven even heilig is? In mijn optiek zijn wij allemaal kinderen van vader God en moeder Natuur. Ieder is uniek en anders en toch ook weer gelijk.

Ik heb mijn opa niet lang gekend. Tot mijn achtste jaar. Het belangrijkste wat ik van hem heb geleerd is dat je ook eerst kan kijken naar wat je gemeen hebt in plaats van te kijken naar de verschillen.

Als je ziet wat je met elkaar gemeen hebt dan schept dat een band, toch?
Die band bestaat al, alleen moet je hem zien te vinden.

Als je kijkt naar het verleden, dan scoort de mensheid slecht op dit onderwerp. Ik weet zeker dat de mensheid beter kan, zeker gezien de potentiële mogelijkheden, die de mensheid in haar draagt.
Ik hoop op betere tijden.

- ik moest het even kwijt - vrolijk

Liefs,
Panter
19 mei 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Panter
Panter, man, 52 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende