Verbrandde liefde / bevroren liede
De warmte van de zon verwarmt mij
niet meer. De kou is in mijn hart
geslopen, heeft me na tijden van
achtervolging weer te pakken genomen.
Tijdlang heb ik het genegeerd, mijzelf
voorhoudend dat wanneer ik de zon zou
omarmen en zou verbranden in de hitte
van zijn liefde.. dat de kou zou zijn vermoord.
Nu ben ik zowel verbrand door warmte
die voor mij veel te veel was en ben ik
steenkoud, ongemerkt omringt.. uit bescherming
voor mijzelf.
De kou zit diep, zij is ontroostbaar.
Zij en het vuur - vijanden en geliefden.
Het zit diep in mij, die ontroostbare kou.
Al dat het wil is om weer verwarmt te worden,
zelfs als dat tot verbranding leidt. Ze weet echter:
ze zal het vuur doven met haar kou, het opslokken.
Het vuur zal haar weer vragen in hem te dansen, zo
zal ze compleet verdwijnen.. en hij ook.
-Onmogelijk pijnlijk.
Het vuur spreekt niet meer tot haar.
Ze heeft de zon al gedoofd, het vuur laten
huilen - het leek geeneens moeite te doen
de kou te verdrijven... misschien zag het niet
Hoe zeer het mij heeft verbrand, en hoe sterk
ook het verlangen naar de warmte.
Of was ik het vuur en hij de kou?
03 mrt 2017
- meld ongepast verhaal
-
susanne
zondag 12 november 2017 19:19
Het eerste stukje is zo prachtig!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 jan 2021 Asymmetrisch verlangend.
- O 30 dec 2018 Tevreden.
- O 12 nov 2017 Onthouden. ( 2 )
- O 07 jun 2017 Raakt.
- O 03 mrt 2017 Verbrandde liefde / bevroren liede ( 1 )
- O 20 dec 2016 Twee druppels. ( 2 )
- O 09 nov 2016 Trekken.
- O 19 sep 2016 Er is. ( 2 )
- O 13 mrt 2016 Soms stel ik mij voor
- O 12 dec 2015 Kan ik verder?
- O 23 okt 2015 Een jaar en een dag. ( 1 )
- O 17 jun 2015 Beer.
- O 16 jun 2015 Verandering
- O 31 jan 2015 Nee. ( 2 )
- O 22 okt 2014 Soms lukt het niet. ( 1 )