Verdriet
Verdrietig dat ik ben kijk ik naar de regen,
sluit ik mijn ogen en denk ik aan wat voor gevoel de zon mijn zou geven.
Verdrietig dat ik ben kijk ik naar de lucht en zonneschijn,
sluit mijn ogen en bedenk me hoe het zou zijn zonder pijn.
Soms voel ik zoveel pijn in mijn hart,
dat ik het met niks anders verward.
Het duurt zolang voor mij om ergens te komen,
een gelukkig leven waar ik alleen maar van kan dromen.
Het is z'n lange weg om te bewandelen,
om al het pijn op mijn schouders in geluk te veranderen.
Maar ik zal er komen, op een dag ..
loop ik door regen en zonneschijn met een lach.
prinses., vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende