Verdwaald in het bos

Vandaag heb ik hem echt buiten laten staan. Deze jongen maakt echt grote fouten en ik denk aan mijn eigen veiligheid.
Vanmiddag stond er een vreemde kerel aan mijn deur te bellen. Hij moest hem hebben.
3 man politie ook. Niet bij mij aan de deur maar bij de buurman aan de deur. Da's weer een heel ander verhaal.

Een vreemde kerel aan mijn deur die opdringerig aan het aanbellen was.
Ik maakte hem duidelijk dat hij hier niet aan de deur moet komen.


Volgens hem is het allemaal chieng tori.
Die jongen is echt de weg kwijt. Ik wil helemaal niks meer met hem te maken hebben.
Het gaat van kwaad tot erger. Hij is niet meer de persoon die ik gekend heb en natuurlijk wil je eigenlijk de reden zijn dat iemand veranderd.
Maar ik zie dat niet gebeuren.

Ik ben geen aanbelhuis. Zo zie je maar..
Je helpt iemand maar kijk wat je ervoor terug krijgt.
Het is toch triest dat er nu zelfs gespuis aan mijn deur komt bellen omdat hij zijn zaken niet goed regelt.
Ik voel me daar alles behalve veilig bij.
Ik zelf leef niet zo. Wat een ander doet moet een ander zelf weten maar als je een beetje een man bent dan zul je nooit toestaan dat wie dan ook bij je vrouw aan de deur komt bellen.

En wat een lef. Hier komen aanbellen omdat ie op straat staat, de hele dag niks gegeten heeft.
Het boeit mij gewoon niet meer.
Dakloos, geen money, niks hebben maar denken dat je bigi man bent.


Ik wil helemaal niks meer met hem te maken hebben.
Lijkt mij beter zo.
Ook geen medelijden meer. Ik trek mijn handen van deze jongen af. Hij brengt alleen maar puinhoop en narigheid met zich mee.
Denkt alleen maar aan zichzelf maar het boeit hem nul wat hij aanricht bij een ander.


Vandaag een flinke boswandeling gemaakt. Het begon flink te regenen.
Het lukte mij om droog te blijven door onder één grote boom met veel bladeren te schuilen
Heerlijk weer om in het bos te lopen. Maar ik raakte verdwaald en in paniek.
Als je niet oppast dan kom je echt in een heel ander woonplaats uit. Overal bossen. Bossen links, rechts, voor en achter.
Ik wist nog geen eens waar ik beland was en begon nu wel in paniek te raken.

2 fietsers wezen mij de weg via het fietspad want het was inmiddels al avond en ik durfde geen risico meer te nemen om via het bos terug te gaan.
Ik ben uiteindelijk veilig thuis gekomen.
Wat is het eng als je de weg kwijt bent en alleen maar snelweg en bossen ziet wat zich over de hele snelweg uitstrekt.

Ok ik ga douchen en pitten.
Tis weer welles geweest.

Gr Art =Tiek